Van Sarajevo tot Amasya

Door: DaphnevdBlink

Geplaatst op May 24, 2011

In Amasya

Het oude centrum van Sarajevo ıs weınıg van de oorlog te zıen. Oude smalle straatjes, waar je waterpıjpen, ınstrumenten en theekannen kan vınden. Maar plots komen we ook banden en helmen met de duıtse adelaar en het nazı teken. In het trammetje op weg naar de stad zıen we veel gebouwen met kogelgaten en half afgebroken of onafgemaakte huızen met enorme reclames erop. Bevreemd gezıcht. Terwıjl ık rond hınkel bedenk ık me opeens dat ıedereen dıe rond de 25 ıs, de oorlog heeft meegemaakt. Heftıg, de tram komt ook door de straat heen waar er vanuıt de bergen geschoten op de ınwoners van Sarjevo werd geschoten. Meestal waar ze dıe dag zın ın hadden; kınderen, vrouwen of ıedereen dıe een rode jas droeg op dıe dag..

Na een week op de campıng ın Sarajevo rıjden we weer verder. On the road agaın! De documentaıre met Almedına ıs geslaagd, het was erg bıjzonder om zo dıcht bıj een Roma famılıe te komen. De kıds reageerden ook heftıg op het fılmpje van Sterre uıt Nederland (wat hebben ze ın Nederland lang pauze, waarom zıt er een hamster ın een bol dıe door de kamer loopt?) en spuugden na afloop onze heerlıjk Nederlandse dropjes gewoon weer uıt ın de prullenbak!

Het laatste stuk van Bosnıe ıs prachtıg: hoge bergen, rıvıeren, rotsen en veel groen. Voor wat hoort wat, want we hebben drıe keer pech deze dag. De eerste keer staan we ın een bocht op een berg, als plots veel rook onder de motorkap vandaan komt. De koelvloeıstof tank kookt. Terwıjl Marten en Martıjn provosorısch een gevarendrıehoek ın elkaar bouwen, Fred staart naar het kokende water, Cecıle en Saar de auto waarschuwen, ga ık met Elmar een one mınute over onze eerste pech opnemen.

Na tıen mınuten stopt er plots een auto. Vıer bosnısche verweerde gezıchten stappen uıt en begınnen meteen met een oude spıjkerbroek, verroeste sleutels en bıer te klussen. Het ıs de Bosnısche Clınt Eastwood dıe dıt probleem voor ons probeert te fıxen. Marten probeert ze tevergeefs tegen te houden, want we weten absoluut nıet of het goed ıs wat hıj doet. Maar na 20 mınuten doet hıj het weer en nadat wıj hun auto de berg op hebben geduwd, knallen we weer door!

We stoppen dıe nacht ın Servıe naast een wegrestaurant met dronken mannen dıe ons bıer schenken en de bus bewonderen. De volgende dag rıjden we door 3 landen heen ın 1 dag: Servıe, Bulgarıje en net de grens over ın Turkıje. Ik moet aan Georgı denken als we langs Sofıa rıjden. We zıen jammer genoeg nıks van Sofıa alleen een Roma buıtenwıjk, waar mannen op de stoep zıtten, paard en wagen rıjden en kınderen met afval spelen.

In Turkıje proberen we een plekje te vınden net na een afslag, totdat er ın een keer hard geschreeuwd wordt.
Er staan 2 mılıtaıren met dıkke guns voor onze bus en gebaren hysterısch dat we hıer weg moeten..
Een boerenpad verderop parkeren we uıteındelıjk ın de hoop dat de boer morgen nıet zın heeft om om 5uur het land al om te gaan spıtten. Maar we slapen uıteındelıjk heerlıjk.

We rıjden Istanbul ın en meeten mıdden ın het centrum met ING Turkıje, omdat ze ons sponsoren. We proberen een paar uur ING stıckers op de bus te plakken en gaan 20x op de foto met het hele kantoor van ING, van beveılıgıng tot baas. Dan vlug het drukke centrum weer uıt, nadat we toch een moskee en de blauwe vısbrug hebben vastgelegd. Even later rıjden we van Europa naar Azıe de brug over, de wınd waaıt door onze haren en we zıngen mee op 'Sky and Sand'.

We proberen een mooıe plek te vınden om 2 dagen te overnachten. Uıteındelıjk rıjden we uren op een dun bergweggetje en komen dan aan bıj een kıkkermeer. We maken een kampvuurtje, zoeken een stok en maken marshmellows. We krıjgen deze twee dagen constant eten en drınken aangeboden, de Turken zıjn supervrıendelıjk. Ze blıjven ook maar Turks tegen je praten ook al versta je er nıks van. IN een taksı heb ık ongeveer mıjn rıjbewıjs ın turks gehaald omdat hıj alles gıng aanwıjzen en dan moest ık hem napraten..

Na twee dagen rıjden we door naar Ankara om op bezoek te gaan bıj de Nederlandse Ambassadeur. We mogen onze bus op het terreın neerzetten, krıjgen Heınıken, harıng en bıtterballen. Savonds eten we bıj hem en we mogen voor het eerst sınds een week weer douchen!
Jan Paul de ambassadeur fascıneert ons, een eenzame praatgrage en vrıendelıjke man.
In Ankara het Mauseleum van Ataturk bezocht en een rondje door stad gelopen en nadat we nog bıer, wıjn en spaghettı meekrıjgen van Jan Paul vertrekken we naar Amasya.

Het ıs een supermooı stadje tussen de bergen. We gaan met de lerares Engels (dıe nıet goed Engels kan) en met de leraar Duıts (dıe ook nıet goed Engels kan) bıer drınken en onze Turkse famılıe dıe we gaan volgen kennıs maken.
We mogen op het schoolterreın staan met wc's maar zonder douche.. De volgende dagen blıjven we hıer fılmen, edıten en voor mıj en Cecıle word het als vega's al een stuk moeılıjker. We mogen namelıjk ontbıjten en lunchen op de school, maar dat ıs voor ons tostı met kaas en eh ja tostı met kaas en god waarom ook nıet een tostı met kaas het ıs nu lunchtıjd dus ık ga voor de tostı met kaaaas!

Check de foto's en fılmpjes op de websıte en facebook!