Reis ervaring in het dorpje Shab Jeding
Tibet
Azië
Fietser
Reis ervaring in het dorpje Shab Jeding
Vandaag een relatieve makkelijke dag gehad, 61km en prima asfalt wegen, één pas van 4050m hoog. De Tra La pas, het ging tra la tra la gemakkelijk, voor zover je over makkelijk kunt spreken op deze hoogte.
We overnachten vandaag in een klein plaatsje Shap Jeding genaamd, een dorpje met één straat van max. 200m lang. Ons hotel stelt niet veel voor: vier 4-persoons kamers waarvan wij er 2 van krijgen ( foto 1). Er word niet gekeken naar man of vrouw, we zijn met 8 fietsers, 2 vrouwen en 6 mannen. Op de andere kamers liggen chinezen. De "douche" is op de gang, een ton met koud water, een opschep lepel, een thermoskan met warm water en een afwasbakje als wastafel. Je red je maar ( foto 2 ). De w.c is ook leuk, 4 gaten in de vloer, lekker gezellig op een rij. Er liggen tenminste geen drollen naast de gaten wat soms ook gebeurd. Nog even een wandeling gemaakt door het dorpje voor het eten met ze tweeen, zijn we aan het eind van het dorpje maken we een foto van de dorpstraat, komen er 2 vrouwen aan gelopen ( foto 3), druk kwebbelend, zijn ze ons net voorbij gegaan, doen ze de rokken omhoog en gaan zitten plassen en maar druk door kwebbelend. We kijken elkaar aan en moeten onze best doen om niet de slappe lach te krijgen.
's Avonds gaan we bij de chinees eten aan de overkant, het enige restaurant van het dorp, 4 tafels met formica en een stel gammele stoelen. We krijgen de menu kaart, wat denk je? In 3 talen, tibetaans, chinees en engels, daar word het wel een stuk makkelijker van. Na een 1/2 uur is de bestelling opgenomen, er is maar een 1/3 van de kaart aanwezig. Het komt er in het kort op neer, tomaten soep met of zonder ei, noedels met of zonder vlees en bami, ook met of zonder vlees. De groente blijkt later heeft er tegenaan gelegen.
Dan gaat het feest beginnen: komt er een schaal met soep, we denken, waar zijn de kleine kommetjes. Fout, we krijgen de man zo'n bak met soep, volgens mij wel een liter. Lepels? nee met stokjes soep eten. word dus slurpen en de stukken naar binnen werken met de stokjes. Het hoofd gerecht ging ongeveer het zelfde. Nu komt het mooiste: krijgen eerst 4 personen de soep, de rest niets, wachten......., vervolgens krijgen de andere 4 het hoofd gerecht en zo ging het door. Gelukkig was er meer dan genoeg thee en Lhasa bier. Als je in de keuken kijkt dan kun je het enig zins begrijpen hoe het er hier aan toe ging ( foto 4). Overigs het eten smaakte prima.
Terug op de kamers gaan we nog een flesje wijn drinken die we nog bij ons hadden vanuit Lhasa. Uiteraard met kaars licht want de stroom was weer eens uitgevallen.
Foto's
