Oostkust Thailand
Fastfood in Surath Thani
Surath Thani, we zijn er nog geen dag maar willen deze stad toch wel even leren kennen. Hoewel ons hotel qua entrée een sfeervolle indruk geeft (opgetrokken in Chinese stijl), hebben de kamers zeker hun beste tijd gehad. Nu mag ik niet zeuren voor 400 Bath per nacht, en ik val overal wel in slaap, maar het is een compleet andere wereld dan de prachtige locatie op Koh Tao.
Zodra we het hotel uitlopen zijn we in elk geval een heerlijke ervaring rijker. Er is nagenoeg geen toerist te bekennen. Een Europees stel dat we eerder tegen het lijf liepen zien we niet meer terug, we zijn voor het eerst alleen met de Thai. Voor het eerst in mijn leven bemerk ik dat ik soms wordt nagekeken, wat even vreemd maar alhier zeker niet ongemakkelijk voelt.
We zijn op zoek naar de avondmarkt en bemerken direct dat de stad met de tijd meegaat. We passeren een vrij groot winkelcomplex waarin onder andere verschillende bekende en voor ons minder bekende fastfood restaurants gehuisvest zijn. Mochten we niks kunnen vinden om een lekker maaltje binnen te krijgen, dan kunnen we in elk geval daar nog terecht.
De avondmarkt is hier leuk. Het is niet te groot, zelfs niet te druk en het ruikt er (bijna) overal heerlijk. En in tegenstelling tot in Bangkok voelen we ons hier wat meer onder de Thai.
Op een wafel na kopen we verder niets te eten. Naar aanleiding van de instructies van de GGD, voorafgaand aan onze reis, zijn we wat voorzichtig met het kopen van voedsel op deze markten. Bovendien zitten we morgen een aantal uur in de minivan op weg naar Khao Sok, en dan heb ik weinig behoefte aan een portie onderbroekenlol waar eventueel de medepassagiers in negatieve zin van kunnen meegenieten. Na een uurtje te hebben rondgestruind op de markt gaan we dan ook maar terug naar de eerder gespotte fastfood hoek.
Naast het wat bekendere werk zoals Kentucky Fried Chicken en wat pizzabouwers vinden we een MK restaurant. Een jonge Thaise vrouw bij de deur legt onverstaanbaar het menu uit, loopt lekker ronduit te kwebbelen en verstaat evenmin wat wij zeggen. Prima, hier gaan we eten. Het menu blijkt een soort combinatie van iets Thais, Chinees en Japans te zijn. Een handigheidje is dat de gerechten op het menu zowel in het Thais als in het Engels vermeld staan en daarnaast voorzien zijn van een foto (het is tenslotte fastfood).
Doordat we wat complete gerechten aanwijzen lijkt het eigenlijke concept van het restaurant langs ons heen te gaan. De mensen om ons heen hebben allen een grote pan water of bouillon op hun tafel staan alwaar ze hun bestelde ingrediënten zelf in aan het bereiden zijn. En zo lijkt het idee van fondue of steengrillen ook hier op subtiele wijze zijn intrede te hebben gedaan.
's Ochtends blijkt dat de man, die ons de rit naar Khao Sok heeft verkocht, woord heeft gehouden. We worden opgehaald en gedropt op een plek, hemelsbreed zo'n 200 à 300 meter van het hotel, die door moet gaan als busstation voor minivans. Er staat ook een minivan dus ook dit gaat helemaal goed komen.
Plots krijg ik een klap op mijn bovenarm. Een Thaise man roept luid en onverstaanbaar en wijst naar twee brommerhelmen die op een gastank liggen. Ik probeer uit te leggen dat we geen 'motorbike' nodig hebben en dat we wachten op onze rit. De man roept nog wat door, eveneens naar wat omstanders en pas als hij de twee helmen op een tafel legt begrijp ik hem. Het gaan om de gastank die in zijn auto getild moet worden.
Zo'n twee en een half uur later worden we afgezet in Khao Sok bij Art's Riverview Lodge (tip!). Dit is onze tweede keus maar zodra we ons eerste drankje nuttigen zijn we al helemaal vergeten wat de eerste ook alweer was. Vanaf het terras bij de receptie hebben we uitzicht over de rivier en een kalkstenen berg die pak 'm beet 100 meter boven ons uittorent. Als zo'n vliegende dinosauriër uit Jurassic Park horen we een prachtige grote geelzwarte Neushoornvogel aankomen. Hij landt in de bomen, zo'n 40 meter boven ons.
Een mooier welkom kunnen we ons niet wensen.