Jungletrek in Pai

Door: Jiskadewaard

Geplaatst op Jan 7, 2014

Hoogtepunt van de week, met bezoek van drie vrienden uit Nederland, wordt een driedaagse jungletrek met Mister Chart. We ontmoeten hem de dag voor aanvang. Hij is vrolijk en biedt ons aan mee te delen in de whisky die dan al rijkelijk vloeit. We blijven dus even hangen, maar spreken dan af voor de volgende ochtend. Dan ontmoeten we de de rest van de groep. Er zijn nog vijf Schotten en twee Amerikanen waarmee we na een korte rit de jungle in trekken.

Het is stevig doorlopen onder leiding van Mister Chart en twee andere Thaise gidsen die geen Engels spreken. De tocht begint langs een beekje en tegen de tijd dat we daar van afwijken houden we eerst een lunch. Kip, varkensvlees en 'sticky rice' is meegebracht, maar wordt aangevuld met versgevangen visjes uit het beekje. Een vuur brand al snel warm genoeg om de schoenen te drogen, maar het is aangelegd om het eten op te bereiden. Het picknickkleed bestaat uit bananenbladeren en de gidsen maken met hun machettes borden en bekers van bamboe. Een half uur later liggen de bladeren bezaaid met afgekloven botjes, graten en de restjes van de rijst en zo laten we de boel achter als we verder trekken naar de plek waar we zullen overnachten.

Een kleine drie uur later komen we bij een afdak gemaakt van takken en meer bananenbladeren. Hier zullen we slapen. Terwijl wij onze slaapzakken uitrollen gaat de zon onder en worden er weer vuren gemaakt. We kunnen zwemmen bij een waterval of relaxen bij het kamp, tot het diner klaar is. Survivallen? Dat valt best mee! Het lijkt best luxe: drie smaken curry bij de sticky rice!

's Nachts worden we wakker van onrust in het kamp. Een hoofdlamp schijnt wild in het rond. "Anyone?", horen we Mister Chart roepen. Gefluister rijst op vanuit de hutten. "Bear?", we schrikken op. "Nee, deer!", maar we zijn klaarwakker. Mister Chart staat zich om te kleden. De volgende ochtend begrijpen we dat hij het hert in de kop heeft geschoten en vervolgens over zijn schouder heeft geslingerd. Het dier is leeggebloed over zijn shirt en broek, dus die ging hij eerst even wassen. Ondertussen beginnen de andere gidsen aan het slachten. Versterkt door Mister Chart is dit klusje in minder dan twintig minuten geklaard en dan kan er ook gegeten worden.

Mijn vriend is de enige van de groep die dan nog wakker is. De lever, weet hij van TV, is een delicatesse van vers geschoten wild en hier snoept hij van mee. Later wordt ook een stuk lever gebraden en ook dat smaakt goed. Maar er is ook een lokaal gebruik dat wordt aangehouden om de 'jungle spirits' goed gestemd te houden voor de volgende jacht. Met die reden wordt er gegeten van een mix van geroosterde chilipepers, lemon grass en andere kruiden, aangevuld met stukken van de ingewanden zoals de (gewassen) maag, lever en een stukje darm met inhoud. Terwijl hij wacht tot dit geheel wordt gekookt beginnen de gidsen van de rauwe mix te eten. Even later krijgt hij het aanbod om mee te eten en dat doet hij dan ook maar. We willen die 'jungle spirits' nog even te vriend houden...

Het is supergaaf om in slaap te vallen onder de sterrenhemel die te zien is door het bladerdak van de jungle. Nog raarder is het om na deze nacht wakker te worden van een ontwakend kamp. We sliepen beiden door de zonsopgang heen maar vinden ons nog steeds midden in de jungle. Iedereen is stijf en koud van het slapen op de harde grond, waaruit hier en daar nog wortels bleken te steken. We hebben een goed half uur nodig om weer een beetje mens te worden bij het vuur. Toch wel een beetje overleven zo.

De tweede dag lopen we naar een bergdorp, waar we kunnen overnachten in de huizen van de dorpelingen die de hort op zijn voor de westerse nieuwjaarsviering, dat een goed excuus blijkt te zijn voor een paar dagen feest. We warmen ons eerst goed op bij het kampvuur voor we de huizen (met muren van niet meer dan latjes) betrekken voor nog een koude nacht op niet veel minder harde bamboebedden.

's Ochtends vinden we iedereen weer rond het vuur. Gidsen, onze groep en de locals die terug zijn van het feest zitten stil rond het vuur. Wie er slaapdronken is of echt dronken doet er niet toe. Er wordt weer een uitgebreid ontbijt gemaakt. Omdat de sticky rice al enkele dagen meegaat wordt deze vandaag gefrituurd om het eetbaar te houden. Maar er is ook omelet en curry met verse rijst. Genoeg om de zes uur durende tocht naar het startpunt te maken, waar we moe maar supervoldaan aankomen!