Lampang; Toeristen gezocht!
Noord Thailand
Thailand
DW
Lampang; Toeristen gezocht!
Na een geweldige (maar de laatste paar dagen erg regenachtige) tijd in Chiang Mai besloten we door te reizen naar onze volgende bestemming. Afgezien van het feit dat de volgende plaats wat zuidelijker moest liggen dan Chiang Mai, hadden we nog geen concreet plan waar we heen zouden gaan. Na een blik op de kaart en het doornemen van de beknopte beschrijving in onze reisgids, kochten we derde klas kaartjes naar het redelijk onbekende stadje Lampang.
In Lampang aangekomen gingen we allereerst op zoek naar een slaapplek. Vlakbij het Riverside Guesthouse rende ons plots een vrouwtje tegemoet; zij had ook een guesthouse, een klein stukje verderop. We besloten dat een kijkje nemen geen kwaad kon en de vrouw, redelijk op leeftijd, vertelde ons dat ze slechts 5 kamers heeft. Vol enthousiasme legde ze uit dat ze het guesthouse als hobby heeft; zo kan ze namelijk haar Engels oefenen.
Aangezien de kamers er goed uitzagen en we het deze aardige vrouw oprecht gunden, besloten we hier te verblijven.
Pas toen we onze spulletjes in de badkamer aan het zetten waren, viel ons de andere hobby van de eigenaresse op; breien. Met veel zorg had ze de kamer en badkamer opgeleukt met allerlei gebreide accessoires.
De vrouw vertelde ons vol passie over haar geliefde dorp. Lampang staat bekend om de prachtige Burmese tempels en wat we ook absoluut niet moesten vergeten, was een ritje maken met paard en wagen.
Ook bij het VVV werden we enthousiast begroet; we kregen een plattegrondje en er werd ons gevraagd of we ajb het gastenboek wilden tekenen en een beoordeling van de service wilden geven. We stemden toe en terwijl we het gretig toekijkende personeel het maximaal aantal sterren gaven, zagen we dat degenen voor ons al bijna 5 maanden geleden getekend hadden...
We besloten het advies van de eigenaresse van het guesthouse en het VVV op te volgen en een bezoekje te brengen aan de Wat Si Rong Mueng (een tempel in Burmese stijl). Het is een mooie tempel waar ons direct iets opviel; een gedeelte dat voor vrouwen streng verboden is om te betreden. Gelukkig mochten we wel gewoon foto’s maken.
Na dit bezoek zijn we op een lokaal marktje beland, waar we genoten van de autenthieke sfeer. Een klein meisje liep langs, veilig aan de hand van haar moeder. Toen ze ons zag, werden haar ogen groot en keek ze vol ongeloof nogmaals om. Ook enkele andere mensen keken ons wat langer aan dan normaal. We hadden al zo’n vermoeden dat er zelden ‘buitenlanders’ in Lampang kwamen, maar dit was toch wel een bevestiging.
Aangezien we dringend nieuwe cremespoeling nodig hadden, waren we blij dat we een supermarkt tegenkwamen. Terwijl we druk op zoek waren naar iets wat er ook maar enigzins als conditioner uitzag, merkten we dat men ook hier niet veel ‘buitenlanders’ zag. We besloten tevens wat drinkwater te halen. Terwijl we daarnaar opzoek gingen, merkten we dat we gevolgd werden door twee mensen. Het duurde even voordat we doorhadden wat er aan de hand was; het waren medewerkers die ons tot aan de kassa volgden om ervoor te zorgen dat we niets zouden stelen; ‘buitenlanders’ zijn blijkbaar niet te vertrouwen... Nu weet ik hoe bepaalde bevolkingsgroepen zich in Nederlandse winkels moeten voelen!
Tegen de avond gingen we op zoek naar een eettentje. Wegens de hevige regenval (al de hele dag), wilden we hier niet heel ver naar zoeken en belandden bij een hele aardige man, die helaas geen Engels kon. Hij ontving ons hartelijk en in beperkt Thais legden we uit dat we wat wilden eten. De lieve man bracht ons rijst, maar dit was echter niet alles; daarna kwam hij ook nog aanzetten met 2 kommen met een soort van noodlesoep. Wat er eigenlijk inzat, is ons tot op de dag van vandaag nog steeds een raadsel, maar het smaakte in ieder geval als orgaanvlees. En helaas voor ons; we zijn absoluut geen flauwe eters, maar het enige dat we echt niet lusten, is orgaanvlees. We wilden de aardige man echter niet beledigen en hebben met moeite toch een groot deel weggewerkt (en veel van het vlees in servetten weggemoffeld). Desondanks hebben we de man gecomplimenteerd met zijn eten en hartelijk bedankt.
Vanwege de (aanhoudende) hevige regenval besloten we de volgende dag verder te reizen. (Tot groot verdriet van de eigenaresse van het guesthouse; als ‘die-hard’ Lampangfan had ze gehoopt dat we langer zouden blijven.)
Het was een leuke ervaring om in deze niet-toeristische stad te zijn. Dus, mocht je in er ooit de buurt zijn; breng Lampang eens een bezoekje! Het is een unieke ervaring en je maakt er een aantal mensen erg blij mee!
------
Heb zojuist nog even hard naar het visitekaartje gezocht voor deze toevoeging (met dank aan Margo voor de opmerking)
Het guesthouse uit mijn blog heet 'Ton Nam Guest House'
Adres: Tarad Kao Road, Suandonk, Muang Lampang District, Lampang 52100
Telefoonnummer(s): (66)045-221175 / 083-9417653
e-mail: wannaka_123@hotmail.com
Tot op heden geen website (en daar gaat ze ook niet aan beginnen, verkondigde de eigenaresse destijds krachtig. Als reden gaf ze dat mensen maar met eigen ogen moeten komen kijken, niet via internet!)
Foto's
