Pai, Chiang Mai, Sukothai, Khao Yai, Nakhon Pathom

Door: Reau

Geplaatst op Jun 19, 2010

Hallo allemaal,

hiel zijn we weel met afleveling nummel dlie van ons Thailandvelhaal.
We hebben inmiddels een 3 daagse trekking achter de rug in het noorden van
Thailand, dicht bij de Birmaanse grens. Veel gelopen, lekker gegeten en 2
nachten bij bergstammen geslapen. Aangezien we hoog in de bergen zaten en
het erg warm was bij aankomst in het 1e dorp, moesten we ontzettend lachen
om de dikke jacks die de lokale bevolking aanhad. 's Nachts hebben we liggen
te verrekken van de kou en dus amper geslapen. Zo gek waren ze daar dus
eigenlijk niet. Wat wel grappig is, is dat de mensen aldaar een soort van
animistisch geloof hebben, en ze daardoor niet op de foto gezet willen
worden. Hun ziel staat dan op een stukje papier vastgelegd en daardoor heb
je hun dan het leven -of althans een stuk daarvan- ontnomen. Bij binnenkomst
van het 2e dorp heb ik dan ook maar meteen een groepsfoto gemaakt om niet
met iedereen individueel in discussie te hoeven treden (Was ook lastig
geweest aangezien we de taal niet machtig zijn). Verder hebben we
rondgelopen in een opiumveld en geleerd dat een veld ter grootte van een
voetbalveld ca 1,5 kg pure opium opbrengt, wat genoeg is voor 1 persoon om
een heel jaar 3x per dag opium te roken.

Vermoeid teruggekomen van de trekking, hebben we ons meteen maar aangemeld
voor een kookklasje om te geheimen van de Thaise gerechten te leren kennen.
Zeer geslaagd: samen hebben we 14 overheerlijke gerechten bereid en dat over
de dag verspreid opgegeten. We zijn aan het eind van de dag dus gewoon naar
ons hotel gerold.

Na al deze inspannningen was het tijd om de culturele geest te prikkelen.
Afgereisd naar Sukothai om per fiets de ruines van de oude hoofdstad te
bekijken.Erg prachtig. Alleen het weer werkte niet mee: bewolking en erg
drukkend. Als overmaat van ramp beleefden we geen rustige avond op pnze
hotelkamer: wij waren blij aan de baco's toen er rond 22:00 op onze deur
werd geklopt. De receptionist die geen engels sprak, kwam binnen en deed
spontaan alle lichten in onze kamer uit en liep naar het raam alwaar hij z'n
gezicht tussen de gordijnen frunnikte en naar buiten keek. Ursula met
handdoek om op het bed en ik met slechts een sarong omgeslagen keken elkaar
errug verbaasd aan voorzover in het donker mogelijk was. Na 2minuten naar
buiten gestaard te hebben, keerde hij zich naar ons en probeerde ons
duidelijk te maken dat men (?) ons van buitenaf kon begluren. We begrepen
weinig van zijn "velhaal" en dronken rustig -in het donker- door.
Uiteindelijk taaide hij af. Wij de lichten weer aangedaan, Na 5 minuten:
knock-knock. Stond diezelfde gast weer voor de deur en het ritueel herhaalde
zich. Uiteindelijk bood ik hem mijn hangmat aan om voor het raam te hangen.
Voldaan vertrok hij en liet oins achter. Om 24:00: knock-knock. Ursula lag
al te slapen en ik was aan het dommelen. Staat -ie weer aan de deur:
eindelijk sprak hij engels: You want bleakfast, sil, how late? Fawlty Towers
schoot ons door het hoofd en met een welgemikte trap belandde hij weer in de
lobby. Zo, wij konden nu rustig gaan slapen.

De volgende ochtend maar meteen uitgechecked en een andere hotel gezocht...

Na al die hopen oude stenen was het tijd voor wilde dieren! In het national
park Khao Yai terechtgekomen (en het regende onderweg...Ursula was ook
mee...) en vastgesteld dat het guesthouse wat we uitgezocht hadden erg duur
en erg toeristisch was. De tour, die we hebben geboekt voldeed helaas ook
niet aan onze verwachtingen. Wel hebben we wat hornbills en uiteraard apen
gezien. Onze gids was zelfs blij toen hij ons kon wijzen op de 'wild
chickens' die we onderweg tegenkwamen. Eeen beetje een tegenvaller als je
bedenkt dat de folder uitnodigde om olifanten en tijgers te bekijken. De 1,5
miljoen vleermuizen die we tegen het vallen van de avond hebben zien
uittrekken op zoek naar voedsel vergoedde wel iets, moeten we
eerlijkheidshalve vermelden.

Na weer een volledige dag in de trein te hebben gespendeerd (ons zitvlak
wordt hier echt niet gespierder van) zijn we nu aangekomen in Nakhon Pathom
(ca 60 km ten zuiden van bkk) en hebben we het grootste boeddhistische
monument ter wereld (150 m. hoog) mogen aanschouwen. We vinden het eigenlijk
meer op een heeeele grote helm van goud lijken, die hier dreigend middenin
de stad staat. Maar goed, dat is onze mening. Morgen gaan we een floating
market bezoeken: bootjes varen dan over het water om fruit etc (dit land
gaat echt vooral om eten!) aan de man te brengen. Daarna weer een trein
pakken en dan op weg naar het strand om een beetje bij te kleuren....