Typisch Thais
Chiang Mai
Thailand
Marjoleinoudejans
Typisch Thais
Thailand heeft mijn hart gestolen. En na elke reis door dit prachtige land, heb ik ook weer een beter inzicht gekregen in de cultuur en het dagelijks doen en laten van de Thai. De enorme beleefdheid, gastvrijheid en de angst voor gezichtsverlies, moeten worden gecombineerd met op gewiekste wijze geld verdienen aan de massa’s toeristen die het land jaarlijks ontvangt. Dat is niet altijd gemakkelijk, en zeker niet altijd tot tevredenheid van de toeristen met westers referentiekader.
Een kleine sprong naar het Hua Lumpong train station in Bangkok, tijdens mijn derde reis in Thailand. De nachttreinen naar Chiang Mai bleken allemaal vol te zitten en de nachtbus leek een goed alternatief. De folder toont flitsende plaatjes van een brandschone bus met ruime slaapstoelen en er is zelfs een toilet aan boord! Dat viel toch best tegen… De bus is netjes en schoon, dat zeker. Maar de stoelen zijn klein en ‘toilet not available miss’. Met de tot diepvriestemperaturen gekoelde bus, haalt de chauffeur levensgevaarlijke inhaalmanoeuvres en andere capriolen uit. Opgelucht en enigszins verkreukelt maar verder ongeschonden, stappen we na 10 uur uit in Chiang Mai. Maar ja, we zijn van A naar B gekomen, en dat is ook in hun ogen uiteindelijk waarvoor we hebben betaald.
We springen in een tuktuk en laten ons naar het guesthouse brengen. Na een rit van 15 minuten, blijkt dat gewoon bij het busstation om de hoek te liggen (foutje in de voorbereiding, kaartlezen is nooit mijn sterkste kant geweest…). Maar ach, we hebben in elk geval het eerste stukje sightseeing Chiang Mai er op zitten! De tuktuk chauffeurs zijn erg afhankelijk van hun baantje en een ritje weigeren zullen ze dan ook niet snel doen, dan maar waar voor je geld geven met een langere rit.
Na een paar uurtjes slapen zijn we klaar om Chiang Mai te gaan ontdekken. Gelijk voor het guesthouse staat een tuktuk en de chauffeur wil ons graag voor een bescheiden bedrag de hele dag rondrijden. We gaan zonder te onderhandelen akkoord, maar vragen wel of hij ons eerst naar een goed restaurantje wil brengen voor de lunch. Dat is geen probleem, en hij rijdt ons naar een klein restaurantje wat naar al snel blijkt, van zijn zus is. Tsja, dan kan je net zo goed zorgen dat je familie er ook nog wat aan verdient… En wat kan zus koken! We krijgen de heerlijkste gerechten en eten ons buikje rond. We eten niet alles helemaal op, dat zou de gastvrouw het idee kunnen geven dat ze te kleine porties maakt.
We geven aan dat we graag enkele tempels willen bekijken en of hij ons misschien wat andere mooie plekken kan laten zien? Die mooie plekken worden een grote sieraden- en edelstenenhandel, een jadefabriekje en een zijdespinnerij. Uiteraard zijn al deze plekken volledig op toeristen gericht, in de hoop dat wij flink wat geld uitgeven. We kopen uiteindelijk enkele jaden armbanden en geven aan dat het nu echt tijd wordt voor cultuur en niet voor shoppen! Via het hostel horen we uiteindelijk dat deze tuktuk chauffeurs worden betaald door de overheid, om toeristen voor een laag bedrag naar dit soort winkels te brengen. Een slimme manier om de economie te stimuleren.
We genieten nog enkele dagen volop van Chiang Mai, maar balen enorm van 1 ding… we kunnen het restaurantje van die eerste dag niet meer terugvinden! Als we op onze voorlaatste dag naar het treinstation lopen om treinkaartjes te halen, zie ik ineens een glimp van iets bekends: bijna tegenover het station ligt hét restaurantje! We worden met open armen ontvangen en eten weer heerlijk. Ook dat is typisch Thais.
Foto's
