Op weg naar het drijvend hotel op de River kwai
Thailand
Azië
Ellew123
Op weg naar het drijvend hotel op de River kwai
Een greep uit mijn reisdagboek: Vakantie Thailand 26-7-08 t/m 12-8-08:
28 juli: Vanmorgen op tijd opgestaan. We kregen een amerikaans ontbijt. Wat overigens niet echt veel voorstelt. 8.30 uur werden we door onze chauffeur opgehaald en gingen we richting Kanchanaburi. Een rit van ongeveer 2 uur. In Kanchanaburi aangekomen hebben we eerst een bezoek gebracht aan het oorlogsbegraafplaats. Hier liggen diverse nationaliteiten begraven. Ook Nederlanders. Dit was een indrukwekkend begin van ons bezoek. Recht er tegenover heb je het Death Rail Museum. Dit museum geeft de geschiedenis weer van de aanleg van het Thailand-Birma spoorlijn. Duizenden gevangenen hebben hier jaren aan gewerkt. Hieronder vielen ook Nederlandse gevangenen. Van alle arbeiders zijn er enorm veel gsneuveld. Het was erg indrukwekkend om dit allemaal te zien
Een paar minuten verderop kwamen we bij de Bridge over the River Kwai. De daadwerkelijke brug. Of een deel ervan. We zijn van de ene kant naar de andere kant gelopen. Het spoor is nog steeds in gebruik, alleen nu voor de toerist. En het is een lelijk geel boemeltreintje. Onze chauffeur had bij een Thais restaurantje voor ons gereserveerd. Hier hebben we, werkelijk waar, heerlijk gegeten. De chauffeur bood ons een aantal opties om nog te kunnen doen voordat we naar het junglehotel zouden vertrekken. We konden een olifantenrit maken of naar een apenschool. Wij wisten dat er ergens in de buurt een tijgertempel moest zijn (Bij Animal Plante gezien). Hier zouden we heel graag heen willen. Dit kon onze chauffeur wel regelen!!! Dus wat we wilden is gebeurd: op de foto met een tijger!! En niet zomaar een tijger, in alle grotes en maten. Van welp tot volwassen. Je betaald 1000 bath (ongeveer €20,-) per persoon. Dit geld komt ten goede aan de monniken en de tijgers daar. Voor ons was dit een unieke belevenis. Jammer dat zoveel meer toeristen dit hebben gevonden, maar dat maakte het voor ons niet minder mooi!
Al die tijd heeft onze chauffeur keurig staan wachten. Bezweet, vuil en een ervaring rijker stappen we weer in de bus. Laat de airco maar loeien! En nu op weg naar de longtailboat. Echter halverwege krijg ik nood. En wel naar het toilet. De "racegeest" heeft bezit genomen van mijn darmen. Komen we bij een benzinepomp aan, je wilt niet weten wat voor toiletten dit zijn: Hurktoiletten. Aangezien de nood erg hoog is toch maar gebruikt. Alweer een ervaring rijker!
Al die tijd hebben we op goede verharde wegen gereden. Nu gaan we van de hoofdweg af. Richting de pier. De weg ernaartoe is supermooi! We hebben de avond ervoor al wat spullenin rugzakken gedaan voor in de jungle. Hoeven die grote tassen niet mee. Het is ongeveer 20 min. varen door de jungle. Onderweg komen we af en toe vissers tegen en huisjes op het water. Hier wonen gewoon mensen!
Aangekomen bij de Riverkwai Junglehotel krijgen we een kop thee en de sluiten. Na de thee gedronken te hebben gaan we op zoek naar onze kamer. Het is een nette maar primitieve kamer. Geen stroom. Dus al snel komen de olielampjes te voorschijn. We hebben lekker wat liggen luieren op de veranda en ik in de hangmat. Heerlijk, al die geluiden uit de jungle..
De rivier heeft een sterke stroming. Hierdoor kun je je aan het begin van het hotel in het water laten vallen en er bij de laatste trap er weer uitklimmen. En dit zo vaak als je wilt. Wij hebben ons er nog niet aan gewaagd. Komt wel.
Om 19.00 uur zou het diner klaarstaan. Dus van te voren even douchen. Je kunt het wel raden: Koud water!! Het is even wennen, maar hoe langer je er onder staat, hoe beter dat het voelt. Ook de wc moetje trouwens met een bakje water doorspoelen. Heel primitief, maar het heeft wel wat.
Het eten was weer erg geslaagd. Heerlijk. Ik heb veel rijst gegeten vanwege de "racegeest".
Om 20.00 uur was er een optreden van de leden van de Mon-stam. In traditionele kledij en met traditionele dans en muziek. Eerlijk is eerlijk: het is gewoon herrie!! Leuk om een keer gezien te hebben, maar een half uur is lang genoeg!!
Nu zit ik dit te schrijven in het licht van ons olielampje. Horen veel vreemde geluiden om ons heen. Het ziet er allemaal sprookjesachtig uit, romantisch ook. We gaan nog even genieten en bedenken wat we morgen eens zullen gaan doen.
Foto's
