Health care check up in het Bangkok ziekenhuis te Hau Hin ( Bodyscan)
Thailand
Azië
DeHaspelBurght
Health care check up in het Bangkok ziekenhuis te Hau Hin ( Bodyscan)
Health care in Thailand. De hele dag vanaf 8:00 begeven we ons in het “Bangkok hospital” ziekenhuis voor een algehele check up. ( wij noemen het gewoon een APK keuring voor mensen)http://www.bangkokhospital.com/huahin/index.php?p=en/checkup_program_BHN Ik neem de algemene check up en mijn ouders die voor gevorderden, jammer genoeg zonder 65+pas korting. We beginnen vrijwel meteen met allerlei onderzoeken. Dachten we dat dit een gezellige excursie werd, nou dan hebben we ons flink vergist. We worden alle drie in een soort Thaise pyjama gehesen en als 3 blanke bleekscheten langs alle dokters gestuurd. Omdat we allemaal een ander onderzoek op verschillende afdelingen krijgen, zien we elkaar enkel op de gang voor een korte update. En omdat ik minder onderzoeken onderga ben ik, indien gewenst, vertaler van het gebrekkige Engels van de Thaise artsen. Na het bloedprikken, gehoor test, oog test, long röntgen foto, is het tijd voor een echoscopie van de gehele buik. Om op de echoscopie goed onderscheid te kunnen maken tussen de verschillende organen moet de blaas gevuld zijn met water. Mijn vader heeft te weinig gedronken en hij wordt door de verpleegster terug in de wachtkamer gezet om in 30 minuten 7 glazen water te nuttigen. Na lang wachten mag hij op de behandelstoel. De koude gel, het duwen van het echo apparaat op de buik en de ijskoude airco maken het mijn vader erg moeilijk om de boel droog te houden. Gelukkig is de plaatselijke tsunami in de behandelkamer uitgebleven en is van incontinentie gelukkig geen sprake.
Vervolgens word ik opgehaald voor een uitstrijkje, op zichzelf al zeker geen leuk onderzoek, maar ik kan je vertellen dat dit een traumatische ervaring voor me is geweest. Eerst mag ik mijn pyjama broek inruilen voor een kruisloze pyjama broek. Door de verpleegkundige word ik op de gynaecologen stoel begeleid en dan verschijnt een Thais mannetje op leeftijd die letterlijk mijn poes in het spotlicht zet. Goedemorgen… De verdere details zal ik jullie niet vertellen, maar als een vreemde man met een zorgelijke en geïnteresseerde blik naar je mossel zit te staren en dan van concentratie nog een paar keer zijn tong uitsteekt en ondertussen terminologie uitspreekt die in mijn oren klinken als: “ ohhhh….tjap tjoy…achh..sambal bij…tjaaaaa…zooooiiiiii” . Dan begin je echt te denken dat er een complete moestuin is gevonden in je punani. Hier kom ik nooit meer overheen.
Mijn moeder is het langste bezig en omdat ze het zo druk heeft is er pas in de middag tijd voor een ontbijt, want we moesten immers nuchter verschijnen. Pas rond 15:30 heeft iedereen de onderzoeken afgerond en komt de finale, de uitslag.
Erg lang verhaal kort. We gaan voorlopig niet dood, waren we ook niet van plan, geen levensbedreigende hete hangijzers dus……we rijden naar de villa, trekken de wijn open, genieten van de zon en vinden het jammer dat er geen bitterballen zijn om het heugelijke feit te vieren.