"Het enige, echte, originele, wereldberoemde zwembadfeest"
"Het enige, echte, originele, wereldberoemde zwembadfeest"
Combineer veel alcohol met een zwembad en tientallen losgeslagen tieners en je hebt een succesformule voor problemen te pakken! Coral Bungalows claimt wereldberoemd te zijn om zijn “enige, echte” zwembadfeesten en eerlijk is eerlijk; de poolparty's zijn moeilijk te vergeten!
Zoals de meeste avonden, begint ook deze onschuldig en met veel lol. Mijn kamergenootje en ik hebben een leuke groep “vrienden” gemaakt en we vermaken ons prima aan een tafeltje naast de zee. Lekker met onze voeten in het zand en een drankje in de hand terwijl de zee ontspannen ruist. Het zwembad is versierd met posters die een nacht vol “free love” beloven en we vragen ons walgend af hoe vaak het zwembadwater ververst wordt.
Een beroemd drankje in Thailand is een emmer vol alcohol. Onze groep bestelt een paar emmers, waar meerdere rietjes uitsteken die ons uitnodigen er samen uit te drinken. Het geniepige is dat niemand weet hoeveel alcohol hij binnenkrijgt en voor we het weten staan we a-ritmisch te dansen rond het zwembad. De jongens besluiten dat het zwembad veel te leeg is en duiken er massaal in. Een Duits meisje en ik wagen ook de sprong. Mijn kleren plakken om mijn lijf en brengen me in een flits vijftien jaar terug in de tijd, toen ik moest afzwemmen met kleding aan en bang voor water was. Gelukkig is die angst voorbij, al ben ik altijd voorzichtig gebleven rond water. Het feest is enorm gezellig met gillende meisjes die zogenaamd tegen hun wil door gespierde jongens het water in worden gegooid, entertainende gesprekken en dansende mensen.
Dan wordt de grens van aangeschoten naar flink dronken zijn gepasseerd en de sfeer krijgt een nare bijsmaak. Mensen beginnen elkaar aan te stoten, worden agressief en handtastelijk. Normaal gesproken voor mij een teken om met een paar gezellige mensen een rustigere plek op te zoeken. Dat zou ik deze keer ook gedaan hebben als ik niet gezien zou hebben hoe een van mijn “vrienden” wordt weggedragen. Aangezien ik nog een van de weinig niet-dronken feestvierders ben besluit ik erachteraan te gaan. Op de trap van de gesloten receptie zie ik hem zitten met een groepje bezorgde mensen om hem heen. Een Engelsman in een gouden bikini probeert mijn vriend bij bewustzijn te houden, terwijl een stroom bloed zijn weg zoekt via zijn gezicht.
Blij dat er een kennis van hem verschenen is, heeft de groep mij binnen een paar minuten uitgelegd wat er gebeurd is. Na een mix van alcohol en pillen dook hij het zwembad in, raakte daarbij de bodem en verloor het bewustzijn tot een van de meiden hem uit het water viste. Terwijl ik dit krijg te horen, verliest hij continu het bewustzijn. Hij moet duidelijk naar de EHBO. Zodra hij ons hierover hoort praten, protesteert hij hevig en zegt geen verzekering te hebben en dat alles goed gaat. Hij is nog niet uitgesproken of verliest weer zijn bewustzijn.
Terwijl een nuchtere Fransman met medische achtergrond zich over hem ontfermd, ga ik zijn echte vriend zoeken. Terwijl ik het zwembad afscan, grijpt iemand me om mijn bovenarm. Wanneer ik me omdraai kijk ik in het gezicht van het Israelische meisje. Snel leg ik haar uit dat een vriend van me naar de EHBO moet en ik zijn reispartner zoek. Terwijl we staan te praten, hoor ik een luid gebrul achter me opduiken. Vanuit de menigte dronken dansers komt haar Israelische vriend op ons afstormen. Twee meter lang, twee meter breed en zijn wilde lange haar los achter hem aan wapperend. Zonder snelheid te minderen heb ik het gevoel dat een stier op me afrent en voor ik het doorheb wordt ik meegenomen in zijn vaart richting het water. We zijn nog meters bij de waterkant vandaan wanneer ik mijn evenwicht verlies en voel hoe ik naar de grond getrokken wordt.
In mijn onstopbare valpartij, probeer ik wanhopig om niet met mijn hoofd op de rand te klappen of een andere zwembadgast te bombarderen. In plaats daarvan land de massieve Israeliet boven op mij, terwijl ik onder water zweef. Met een mix van opluchting dat ik nu in het water lig zonder iets gebroken te hebben en hevige verontwaardiging over hoe lomp mensen kunnen zijn, zwem ik naar de oppervlakte en snak naar lucht. Terwijl ik het vieze chloor uit mijn longen hoest, komt de volgende Israelier aangezwommen om me kopje onder te drukken terwijl hij uitzinnig hard lacht. Ik merk hoe het Israelische meisje hem van me afduwt en snel zwem ik naar de kant. Als ik mezelf het water uithijs steekt mijn voet pijnlijk en stroomt er bloed uit mijn knie. Ik sta nog geen minuut op de kant of ik wordt van achteren bij mijn hals vastgepakt. Voor ik doorheb wat er gebeurd wordt een fles bier in mijn mond gedrukt, terwijl de hand mijn hoofd achterover duwt. “Drink!” hoor ik de Israeliet in mijn oor schreeuwen. Er is geen ontkomen aan en zo goed als mogelijk probeer ik de overvloed aan bier door te slikken of uit te tuffen. Gelukkig word ik weer gered door het meisje.
Ik vlucht snel weg en vind bij toeval de jongen waar ik naar op zoek was. Terwijl ik hem uitleg hoe zijn vriend al een half uur bloed en het bewustzijn verliest, kijkt hij me met glazige ogen aan en vraagt of ik ook kom zwemmen. Ik geef het op en loop terug naar de receptie, waar alleen de jongen in de gouden bikini nog zit. Ze hebben geprobeerd mijn vriend in bed te stoppen, maar hij wilde terug naar het zwembad. Bij de bar zien we hem een emmer vol drank bestellen en gammel richting het water lopen. Op de achtergrond zie ik de Israeliet zichzelf half verdrinken in het water en wanneer hij weer bovenkomt zie ik in zijn ogen dat ik de volgende ben. Bekijk het allemaal maar. Ik ga naar bed. Met mijn gebroken teen en bloedende knie loop ik geirriteerd naar mijn luxe bungalow met uitzicht over dit paradijs.