Vanaf de Chao Praya rivier is de 82 meter hoge prang van Wat Arun, ook wel Tempel van de Dageraad, al niet te missen. De hoge toren zie je al van veraf staan.

Vanaf een afstandje is het misschien niet zo goed te zien, maar deze toren is versierd met prachtige bloemmotieven van oud en gebroken Chinees porselein. Ik heb er dan ook mijn ogen uitgekeken. Ook de steile trappen vallen direct op en het is een hele klim om bovenaan de prang te komen, maar het uitzicht over de stad is het zeker waard. Dat de trappen zo gebouwd zijn zou te maken hebben met nederigheid ten opzichte van de Indiase god Aruna, god van de dageraad, aan wie de tempel zijn naam te danken heeft.

Het is niet bepaald van het gebaande pad, maar als je er dan toch bent kun je de tempel toch eigenlijk niet overslaan.