Zwerftocht naar de "Floatién Markiiéett"...
Bangkok
Thailand
Abytravel
Zwerftocht naar de "Floatién Markiiéett"...
Ik had 't natuurlijk kunnen weten. Als het zo eenvoudig zou zijn geweest dan zouden er vast veel meer toeristen naar toe gaan. Maar ja dan zou het natuurlijk ook veel minder authentiek worden en dat vond ik nou juist de charme ervan.
Taling Chan had nog de oorspronkelijke sfeer weten te bewaren en was bovendien veel dichterbij dan de veel vaker bezochte, maar ook veel toeristischer floating market van Damnoen Saduak, had ik mij laten vertellen.
Op de kaart te zien was het vanaf de brug over de Chao Praya River gemakkelijk te lopen.Dus stelde ik mijn "kindjes" (dochter van 23 en zoon van 20) voor er op zondagmorgen heen te wandelen, dan konden we 'smiddags nog naar JJmarket (Chatuchak), de befaamde weekendmarkt van Bangkok.
Als we vlak over de brug, nog voor het busstation de wijk indoken en dan schuins links aanhielden konden we zelfs nog een stukje afsteken naar de brug over de hoofdklong, tegelijk een mooie gelegenheid om de klongs,die we de dag ervoor al vanaf een longtailboat hadden gezien eens vanaf de kant te bekijken. Daarna was het gemakkelijk, gewoon het lange rechte pad langs de klong volgen dan kwamen we er vanzelf...
Nou zijn die kinderen van mij niet van die fanatieke wandelaars als ik, maar mijn verzekering dat het echt niet ver was en het vooruitzicht de klongs eens van dichterbij te bekijken trok hen toch over de streep.
Dus haalden David en ik 'smorgens in alle vroegte mijn dochter, die in een hotelletje op KhaoSan Road logeerde, af en gingen op pad. De temperatuur was nog heerlijk aangenaam zo vroeg in de morgen.
Het eerste stuk was gemakkelijk, hoewel er geen voetpad naar de brug bleek te zijn. Maar ach het was nog rustig, dus pakten we gewoon een stuk rotonde mee. Op de brug was gelukkig wel een trottoir. We hadden er een prachtig uitzicht over de Chao Phraya en aan de kant zagen we een stel kinderen spetteren. Dat werd genieten...
Het busstation kwam al gauw in zicht, dus sloegen we een zijstraat in. Maar dat viel tegen, de straat liep in een soort rondje en dus stonden we na zo'n 5 minuten weer vrijwel op hetzelfde punt. Een stukje verder nog maar eens proberen.
Dat ging beter, alhoewel we voor mijn gevoel toch nog steeds niet helemaal in de goede richting liepen. Dat klopte ook wel ,want na een tijdje kwamen we uit bij het scheepvaart museum, een brug te vroeg dus.
Waren we die brug nou maar gewoon overgestoken.. Maar ja enige eigenwijsheid is mij niet vreemd, dus wilde ik persé weer op de vooraf geplande route zien uit te komen. Dus aan de overkant van de straat namen we een soort betonvlonder dwars door de klongs. Toeristen kwamen we er niet tegen, wel een ijscoman, zo eentje met zo'n ouderwetse fietskar, die goede klanten aan ons had, want inmiddels was het toch wel een stuk warmer geworden. Verder een man op een fiets en diverse bewoners, die ons wat bevreemd aankeken, waren we soms verdwaald..?
Maar eens vragen, die markt kon nu toch niet zo ver meer zijn. Het leek wel of niemand ooit van de floating market had gehoord, tot er éen zei: "AH, DZIE FLOOTIÉN MARKIIÉETT!" Ja hoor, gewoon het pad blijven volgen en dan verderop nog maar eens vragen.
Helaas liep de betonvlonder verderop dood op het water en boog het pad vrij scherp af naar rechts, en díe kant moesten we nou juist NIET op. Net toen we ons afvroegen of we dan maar om moesten keren, kwam onze reddende engel. Een jongen op een brommer, zo te zien van de leeftijd van mijn kinderen, die vloeiend Engels en zelfs een paar woordjes Nederlands sprak: éen van zijn opa's kwam uit Nederland.
We konden het best toch het pad naar rechts nemen, dan kwamen we weer bij de grote weg, en daar dan het beste een taxi naar de markt nemen, want de floating market was niet eenvoudig te voet te bereiken.
Tja, Thaise taxichauffeurs... daar kan ik ook nog heel wat pagina's over vol schrijven... Zo ook deze. Waarschijnlijk had hij behalve Taling Chan niets verstaan, want hij zette ons keurig bij het politiebureau van Taling Chan af. Voor wij dat door hadden, was hij er alweer vandoor met zijn volgende vrachtje...
Dan maar binnen vragen hoe we nu verder moesten,daar is de politie per slot toch voor...
We werden enigszins verbaasd, maar ook bijzonder hartelijk ontvangen. Tja de bushalte was nog wel een eindje en de markt ook... Als we nou even gingen zitten en wat dronken, dan kon een agent van wie de dienst bijna afgelopen was ons er zometeen wel afzetten.
En zo werden we een kwartiertje later in een politiewagen geladen en even later midden op de markt afgezet. We trokken heel wat bekijks!
Heel wat later dan gepland kwamen we uiteindelijk toch op de Floating Market aan, maar wat hadden we een hoop gezien en beleefd onderweg. De markt zelf was ook beslist de moeite waard: vrijwel geen toeristen en behalve de drijvende , was er ook nog een vaste markt met allerlei kleurige groenten en specerijen. Niet alleen hebben we er onze ogen uitgekeken, we hebben er ook heerlijk gegeten en nog meer vriendelijke mensen ontmoet.
Terug bleek er een bus vrijwel rechtstreeks naar het station bij de Chao Phraya brug te rijden, we waren zo weer "thuis".
Gelukkig dus toch nog voldoende tijd voor JJ...
Maar dat is weer een ander verhaal ;-)
Foto's
