Een volle dag fietsend zwe(r)ven door Bangkok
Een volle dag fietsend zwe(r)ven door Bangkok
Gisteren zijn we veilig aangekomen in Bangkok na behoorlijk wat turbulentie. We zijn meteen door de stad gelopen om te kijken hoe hoog het water stond, vanuit het vliegtuig zag het er behoorlijk nat uit. Eigenlijk viel het wel mee, maar we kregen toch natte voeten. De wandelpier langs de Chao Phraya-rivier is volledig te belopen, alleen als langsvarende taxi’s op de rivier voorbij komen, kun je het beter even over de leuning gaan hangen! We zagen echter niets terug van de beelden die we thuis voorgeschoteld hadden gekregen!
Wateroverlast na het natte seizoen is in Bangkok heel gewoon. De kranten en het NOS Journaal lieten al beelden zien van ondergelopen stukjes Bangkok. Ter plekke bleken dit dus wijken te zijn die elk jaar last van het regenwater hebben. In de stad maakt zich (nog) niemand bezorgd, daar waar water staat, wordt dit geaccepteerd als zijnde normaal. De media verdienen niets met goed nieuws, dus die meten het flink breder uit dan het was. Dit natte seizoen is wél het natste in 30 jaar, dus de overlast is navenant groter. De door ons geplande fietstocht met Ko van Kessel ging dan ook gewoon door. “Als je een beetje flexibel bent tijdens je vakantie (je zal waarschijnlijk hier en daar moeten omrijden) is er weinig aan de hand”, kregen we keurig via een mail te horen!
Vandaag hebben we dan een hele dag gefietst, (Tocht 5: dagtocht: volle dag fietsend zwe(r)ven door Bangkok), maar als we deze tocht vergelijken met die van twee jaar geleden (Tocht 1: From the Heart of Chinatown to the Gardens of Siam) viel het een beetje tegen. Veel en lang wachten op de trein, maar dat is hier eigenlijk normaal, en dan ook nog een stoptrein! De extra uren van de dagtocht en de hogere prijs zitten voornamelijk in het lange wachten, de trienreizen en de buitengebieden. De halve dagtocht laat toch méér van de stad zelf zien!
Het vele water dat we vanuit het vliegtuig al zagen, kwamen we af en toe onderweg ook weer tegen. Vaker moesten we van de fiets af, schoenen uit, en dan kniehoog door het water waden! Christien werd soms gedragen (waarom ik niet?).
We zaten in een groep van acht Nederlandstaligen! Het was een vermoeiende maar wel gezellige dag, ondanks dat veel nu pijn doet!
Morgen vliegen we al vroeg naar Siem Reap in Cambodja, en dan begint eigenlijk de echte reis!