De mooiste reismomenten zijn de onverwachte...
De mooiste reismomenten zijn de onverwachte...
Terugbladerend in mijn immers welbesproken 'oude doos' ;-) kwam ik uit bij Thailand, het begin van mijn wereldreis van 10 maanden. 2 Blonde knulletjes (goh wat waren we nog jong!!) aan het begin van hun grootste avontuur! En hoe had het mooier kunnen beginnen...
Op 2 oktober 2007 zeggen we onze familie gedag met een traan en een lach en de volgende dag landen we in de wereldstad Bangkok. 'Een goed begin is het halve werk' moeten we gedacht hebben, we slapen namelijk de eerste 3 nachten in een 4 sterren hotel (wat overigens nog geen 20 euro pp per nacht kostte)! Gelukkig hebben we ons de rest van de reis toch kunnen aanpassen aan snurkende mensen op de slaapzalen van Australië en kakkerlakken in de 2 euro-guesthouses van Indonesië.
De eerste indrukken doen we op tijdens een aan ons cadeau gegeven fietstocht. Niet met de welbekende Ko van Kessel, maar met ABC Tours (verschillen heb ik nog niet kunnen vinden tussen de 2 operators..). Een geweldige manier om het niet toeristische Bangkok en omgeving te leren kennen!
De grootste cultuurshock krijgen we echter een dag later... Wachtend op de lift in ons hotel worden we aangesproken door een groep Vietnamezen die op zakenreis zijn. Strak in pak en met gebrekkig Engels worden we uitgenodigd voor een galadiner. In m'n achterhoofd hoor ik mijn ouders raadplegen: 'niet met vreemden meegaan, zeker niet als ze er goed verzorgd uitzien!' Maar dit zijn de momenten waarop je op je 18e geconfronteerd wordt met je inschattingsvermogen en je mensenkennis. Het diner is in het hotel en de vriendelijke man wordt bijgestaan door een paar vriendelijke vrouwen, genoeg redenen voor ons om op het voorstel in te gaan!
Die avond is het zoeken naar dat ene overhemd onderin de backpack en nog snel even de haren kammen, voor we naar een grote conferentiezaal in het hotel lopen. Als daar de deuren opengaan blijkt het echter om een heel ander feest te gaan...
Minstens 100 mannen en vrouwen zitten aan prachtige witte tafels of aan een ellelang buffet, onder verbluffende kroonluchters, maar niet in de outfits die we hadden voorgesteld. Het galadiner blijkt een thema te hebben; Tahiti!! Overal zien we bamboerokjes, bloemekransen, beschilderde blote basten en nog meer tropische kleren in alle kleuren van de wereld. Enthousiast worden we meteen aan de tafel van onze gastheer gedropt en onder het toezicht van 200 ogen lopen we later langs het buffet.
Na de heerlijke maaltijd begint het feest! De tafels worden aan de kant gezet en iedereen gaat helemaal uit z'n dak op zo'n slecht nummer dat het alleen in Azië een hit kan zijn! Later komt er een entertainment koppel die allemaal spelletjes en danswedstrijden organiseren, waar de Vietnamezen zo dol enthousiast van worden dat ze soms net kinderen van 3 lijken! Ik kijk m'n ogen uit en realiseer me dat dit wel een hele speciale avond is!
Na een aantal uur is het feest afgelopen en wordt iedereen bedankt. We moeten nog minstens 20 keer op de foto en dan kunnen wij, de 'special guests' van de avond ook naar ons bed, waar ik binnen 5 minuten in slaap val, kapot van het dansen en alle indrukken.
Een mooier begin van de reis had ik absoluut niet kunnen verzinnen! Ik realiseer me sindsdien dat je zo veel moois kunt plannen en bezoeken, maar het zijn dit soort spontane, onverwachte en bizarre momenten die een reis zo speciaal maken!
Ik heb overigens afgelopen week weer een ticket geboekt naar Thailand; komende zomer ga ik 5 weken door het noorden, Laos en Cambodja reizen! Heel benieuwd wat er dan weer op m'n pad komt...