Ruïnes Ayutthaya

Door: Suzydamman

Geplaatst op Apr 29, 2017

Na een gezond ontbijt in onze guesthouse, vroegen we onze gastheer een taxi te bellen. Hij zei dat het een tuk tuk zou worden. Voor ons geen probleem, zolang we maar met onze bagage aan het busstation geraakten. Even wachten en daar was hij... een kleine spring in 't veld met een gebit als een schietkraam. We moesten al lachen toen we zijn gezicht zagen. Een motorfietsje met een karretje aan de zijkant was ons vervoermiddel. Opeens sloeg onze kameraad een weg in die niet de weg naar het busstation was... wij verbaasd. Aan een of ander guesthouse stopte hij. Twee Britse meisjes stonden hem op te wachten. Hij deed teken dat we moesten opschuiven. Onze verbazing was groot toen we doorhadden dat deze twee rondborstige dames ook met ons zouden meerijden. Meer dan volgeladen zette onze man met zijn pothelmpje op zijn hoofd de weg verder. We kwamen niet meer bij van het lachen. Kreetjes als 'This is insane!' en 'Hilarious!' konden we niet onderdrukken. Onze chauffeur had er evenveel plezier in als wij! We werden letterlijk aan de deur van onze bus, die al aan het vertrekken was, gedropt. Alles ging vliegensvlug. Daar zaten we dan op een krammikelige, hobbelige bus (naar ons normen) tussen allemaal 'locals'. Jammer dat mijn fototoestel in de rugzak zat die ergens achteraan de bus lag. Suphan Buri... overstappen. Een kranig, grappig vrouwtje kwam ons tegemoet en begeleidde ons naar de volgende bus. Elke kreeg een zitje achteraan bij de bagage, voor mij was er geen zitplaats meer, maar dat deerde me niet. Het kokette dametje rammelde iets in het Thais tegen Elkes buurman. Die stelde zich recht en deed teken dat ik daar mocht gaan zitten. Gewoon niet te doen! Luide Thaise popmuziek, open ramen, ventilators aan het plafond en een busmadammeke vol deugnieterij maakt de hobbelige rit 'aangenaam'.
In het Chantana guesthouse kregen we weeral een comfortabele, propere kamer waar we onze spullen achterlieten. Lunchen, internetten, dutje doen, dit waren onze passieve activiteiten van de middag. Toen de avond viel, wouden we naar een lokaal restaurantje gaan. We volgden de weg die in onze Trotter beschreven stond, maar deze bleek niet te kloppen. We wisten helemaal niet meer waar we ons bevonden. We liepen in buurten waar er meer honden op straat liepen dan mensen. Shit, waar waren we en waar was onze guesthouse? Na een uurtje herkenden we ons! Oef! Dan zijn we maar in de buurt van onze guesthouse iets gaan eten. Terug op de kamer hielden we ons elk wat bezig met lezen en schrijven (en krabben aan onze muggebeten) tot ik Elke attent maakte op ons twee nieuwe gasten op het plafond van onze kamer... twee gecco's! Paniek alom (is het niet Elke?)! Uiteindelijk moest ze zich erover zetten en vielen we in een diepe slaap...

Uitslapen, ontbijtje nemen, ... zalig! Rond de middag zouden we wat aan cultuur gaan doen. Ayutthaya is een voormalige hoofdstad van Siam die in 1350 gesticht werd. Een dertig-tal koningen regeerden van hieruit het land tot in de 18de eeuw de Birmanen de stad met de grond gelijk maakten en Bangkok de hoofdstad werd. Deze geschiedenis zorgde ervoor dat Ayutthaya heel wat ruines en een archeologisch park rijk is. We voelden er echter niet veel voor om de ene wat (= tempel) na de andere te bezoeken en kozen er (naar ons mening) de twee interessantste uit, Wat Phra Mahathat en Wat Phra Mongkhon Bophit. Bij de eerste bezichtigden we het alom bekende boeddha-hoofd (zie foto) dat zich tussen een wirwar van boomtakken bevindt. De tweede wat herbergt een van Thailands grootste boeddha-beelden. Met ons lange broek aan en een T-shirt met lange mouwen gingen we de wihan binnen. De omvang van het vergulde beeld maakte indruk. We gingen even aan de kant zitten om alles waar te nemen: het beeld, de biddende boeddhisten en de rituelen die ze uitvoerden. Op een of andere manier dwong dit tafereel respect af. Op de terugweg hielden we halt aan een (vrij duur) restaurantje. Binnen werd ons een plaats aangewezen op een verhoog waar we al zittend op kussens aan een laag tafeltje konden eten. Gezellig! Genoeg aan cultuur gedaan vandaag. Even een dutje doen. Dit lukte zonder al te veel moeite. Na de rustpauze stapten we naar het lokale avondmarktje. Wat een drukte van jewelste... We waagden ons voor de eerste keer aan een van de eetstalletjes. Elke hield het bij een vegetarisch gerecht: gewokte groenten met rijst, ik at gebakken kip met basilicum, gember en heel veel look. De gerechtjes smaakten voortreffelijk. Gelukkig moesten we nog even stappen naar onze guesthouse zodat de rijkelijke porties wat konden zakken. Terug op ons kamer pakten we de rugzakken in want morgen wacht ons een lange dag. We gaan nu eens de trein uitproberen die ons morgenvroeg (8u40) tijdens een ruim 5 uur durende rit naar Phitsanulok zal brengen. Daar nemen we dan onmiddellijk de bus naar Sukhothai. Daar hopen we een slaapplaats te vinden in het J & J Guesthouse dat uitgebaat wordt door een Belg.