Rai Leh

Door: Reau

Geplaatst op Jun 19, 2010

Ze hadden best wel lekker geslapen voor zo'n smal en kort bedje -Thaise mensen waren gemiddeld kleiner dan de Europese- in de trein. Inmiddels had de steward hun slaapplaatsen weer omgetoverd tot zitplaatsen. Zij was verdiept in een krant: de Bangkok Post, en hij was in gedachten verzonken. Ze waren gisteren met de nachttrein vertrokken van Nakhom Pathom naar het zuiden; op weg naar het strand en zon. Ze waren onderweg naar Rai Leh, een schiereilandje in de buurt van Krabi, met aan beide kanten strand. In 1998 had hij er 2 maanden gewoond. Hij vroeg zich af hoe het er nu uit zou zien. Hij schrok op uit zijn gedachten toen zij het weerbericht begon voor te lezen: rainy showers and cloudy on south-west zoast of Thailand. Precies waarnaar zij op weg waren. Ach, ze zouden wel zien wanneer ze aankwamen. Na 16 uur aaneengesloten gereisd te hebben, inclusief de busrit die nog volgde na de treinreis, kwamen ze aan in Krabi. Vanaf het overdekte terras keken ze naar de straat: het regende hevig en het water spoelde via de goten weg. Genietend van hun welverdiende Chiang Beer keken ze elkaar aan. Zouden ze blijven of diezelfde middag doorreizen naar Maleisië?
"Wie zijn dit ook alweer?" vroeg hij. Ze haalde haar schouders op. Uit de speakers klonk een bekend refrein: "Ti-i-i-me is on my side...yes it is...."