fietsen in Syrië: niet doen, maar wel zonder fiets gaan!

Door: Markenmandy

Geplaatst op Dec 5, 2011

Voor dit moment even niet aan te raden maar toen wij er waren was het heel bijzonder: Syrië.
Ik zou er voor geen goud meer op de fiets heen gaan, maar met een huurauto is het een ideaal land.
Vergeet de stenengooiende kinderen, de angstaanjagende zwerfhonden en de dorre woestijn. Geniet in plaats daarvan van de eeuwenoude cultuur en vergeet zeker niet langs de grote moskee in Damascus te gaan.

Hopelijk zal de omslag snel plaatsvinden en kunnen jullie er ook heen!

Tijdreizen in de woestijn – met of zonder fiets naar Syrië?

Het is net Lego; de restanten van huizen, tempels en hele steden uit de Byzantijnse tijd (zo'n 1500 jaar geleden) liggen quasi nonchalant op een grote hoop langs de weg en her en der staan stenen opgestapeld tot iets herkenbaars. Je zou ze zo weer in elkaar willen zetten. Er zijn in Syrië zoveel van deze archeologische vindplaatsen dat ze niet eens allemaal bekend zijn en al zeker niet in onze reisgids vermeld worden. Niemand lijkt zich er om te bekommeren, meestal staan er olijfbomen in geplant en staan de stenen eigenlijk een beetje in de weg zelfs. Een oude man gebruikt een groot blok als zitplaats als hij uitrust van het oogsten van de olijven. Meestal vooral vrouwenwerk, maar in dit geval zien we een hele familie druk in de weer. Er liggen kleden rondom een boom op de grond en met een harkje worden de olijven 'geplukt'. De kostbare vruchten gaan in grote balen later naar de markt. We fietsen rustig over de slingerende wegen en zien her en der families in de weer. De meesten zijn zo hard aan het werk dat ze ons niet eens opmerken. Als we even stoppen om zelf ook uit te rusten van het constante klimmen en dalen, wordt ons water en koffie aangeboden. Men kijkt een beetje geamuseerd naar onze fiets, maar het werk roept al weer snel. Alleen de spelende kinderen mogen nog een paar woordjes engels oefenen.