Net gemist....

Door: REvanSlooten

Geplaatst op Feb 29, 2012

Slapen tussen de wilde dieren en een echte safari! Zo werd onze dag(en nacht) in Yala National Park beschreven in de reisbescheiden. Dat zagen we wel zitten, het was onze eerste gezamenlijke verre reis en ook de eerste keer Azië en waarom dan ook niet gelijk wilde dieren opzoeken?

Na dagen vol cultuur, steden en jungle was het dan zover, we zouden vertrekken naar Yala National Park. Onderweg vertelde onze gids/chauffeur al honderduit over de vele diersoorten die in het park leven, vogels, buffels, krokodillen, zelf luipaarden en we werden steeds nieuwsgieriger naar wat ons te wachten stond! Onvoorstelbaar bijna hoe het landschap veranderd van prachtige groen naar droog en dor...het deed ons denken aan de Afrikaanse savanne(al kennen wie die alleen van foto's). Daar aangekomen werden we naar onze kamer gebracht: een huisje op palen, de wilde zwijnen en hagedissen konden dus lekker blijven lopen zonder dat ze ergens tegen opbotsen;). We kregen te horen dat we 's avonds niet alleen naar het restaurant/bar mochten lopen, want voor je het wist werd je omver gelopen door een olifant! Spannend!

Na alle instructies was het dan tijd voor de dieren spotten! Ik stond te popelen, want ik wilde wel heel graag zo'n luipaard zien, dus camera in de aanslag en hup in de safari-auto. Varanen, krokodillen, bijen-eters, pauwen, buffels kwamen voorbij, erg mooi, maar waar bleven die grootse dieren? En jaaaa......daar bij een meertje waar we langs reden waren een heel stel olifanten aan het badderen, wat een geluk! Zelfs een kleintje erbij! Yessss...die olifanten hadden we in de pocket, nu gauw op zoek naar een luipaard. Via de portofoon kwam het bericht dat er ergens een luipaard op een rots zou liggen, heel duidelijk zichtbaar en daar moesten we natuurlijk heen! In de verte zagen we al veel auto's staan op de plaats waar we moesten zijn...ik dacht bij mezelf "eindelijk over een paar minuten zie ik een luipaard in het wild!!" Daar aangekomen zagen we al allemaal gebaren welke kant we op moesten kijken. Ik wilde snel die verrekijker, maar dat ging niet zo snel....eerst moest natuurlijk de safari-meneer kijken, toen naar K. (vriend), de luipaard had er geen zin meer in, en hij zag alleen nog het puntje van de staart....we waren te laat........