Sigirya
Olifanten, slagtanden en een jeep die vast zat.
Rond 3 uur was het dan zover: safari-time! We hadden van het Nederlandse stel gehoord dat ze 6 olifanten op 60 meter afstand hadden gezien, dus dan hoop je natuurlijk op iets soort gelijks. We vertrokken vol goede moed in een redelijk gammel busje (soort veewagen met zeil erover, het heeft zo zijn charmes), vergezelgd door Ranil, een chaffeur en een gids zonder stem. Eerst dat ik nog dat dit alles behalve handig zou zijn, maar zijn gebarentaal bleek behoorlijk inventief en universeel. Wel humor dat je zelf na een tijdje je realiseert dat je vergeet te praten en ook gaat gebaren, terwijl hij gewoon engels verstaat. Handig! We reden eerst door een soort tropisch droogwoud, waarna we op een grote open vlakte uitkwamen. We zagen kraanvogels, ooievaars, pauwen, zwaluwen, 2 soorten arends, papegaaien en nog tal van andere soorten die ik niet meer bij naam weet.
We waren echter al ruim 2 uur onderweg en hadden nog geen olifant gezien, tot we opeens, heeeel in de verte, aan de overkant van het meer een groepje olifanten zagen. Nouja, de gids zag ze. Voor mij hadden het net zo goed bomen of stenen kunnen zijn, van die afstand was het (zonder bril, ja ik weet het, eigen schuld) niet te zien. De Jeeps probeerden om er heen te rijden, maar al naar een paar meter bleef er eentje in het mulle zand van de opgedroogde rivier hangen. Gelukkig was de rest solidair en dat leverde best een grappig tafereel op, een groep gidsen en chauffeurs die met zijn allen tegen de jeep aan stonden te duwen. Gelukkig hebben we de foto's nog!
Maar naar die olifanten rijden ging dus niet lukken. We reden nog een flink eind de andere kant op, maar olifanten waren er niet. Tot we opeens een bocht om gingen en daar 3 andere jeeps stil zagen staan met recht daarvoor een kudde van 8 olifanten! Qua hoeveelheid hadden we alvast gewonnen van de andere Nederlanders :) Onze chauf zette de auto op zo'n 60 meter van dew dieren stil en we kregen uitgebreid de tijd om foto's te maken. Omdat de zon begon te zakken werd de auto zelfs nog speciaal gedraaid voor beter belichtte foto's. De olifanten waren eigenlijk opweg naar de waterpoel om te drinken en we stonden dus eigenlijk gewoon ordinair in de weg. En dat liet de leider (-ster?) vrij duidelijk merken ook. Ze kwam met wijde oren en luid getoeter op de jeeps af, maar echt dichtbij durfde ze toch ook weer niet te komen. Ik werd er toch wel een beetje nerveus van. Ik bedoel, er zijn niet heel veel mensen die een olifanten-aanval na kunnen vertellen en het litteken van Nizam (gids tijden jungletrekking in Maleisië) staat me ook nog vrij helder voor de geest. Toen we verder wilde rijden zagen we heeeel in de verte nog een eenzame olifant, een mannetje met vrij grote slagtanden, bleek na een flink ingezoomde foto van mij. Net als je dus met een voldaan gevoel terug wil rijden, stuit je op nog een groep olifanten, dit keer zo'n 20 stuks. Hier was een mannetje met relatief kleine slagtanden bij, waarschijnlijk zo'n 40 jaar oud. Deze groep was een stuk relaxer en we konden ook zonder problemen behoorlijk dichtbij komen. Weer wat verder kwamen we nòg een groep tegen, ditmaal 24 stuks. Ze sjokten heel relax langs de jeeps richting de rivier, echt geweldig! We hebben er echt lang naar staan kijken het valt moeilijk te beschrijven wat het zo mooi en bijzonder maakt, maar ik denk er echt nog met kippevel aan terug. Eenmaal terug in het droogwoud troffen we tussen de bomen nog 2 keer een flinke groep olifanten. Ik gok dat we er op 1 dag een stuk of 60-70 gezien hebben. Super! Overigens hebben we ook nog een giant squirrel gezien.
Op de terugweg naar het hotel was het al donker.
Al met al een hele volle en bijzondere dag. Wauw.