Sigiriya
Sigiriya Lion's Rock
In Sigiriya domineert een bijna 200 meter-hoge rots de skyline. Beter bekend als de Leeuwenrots. Dit wordt zo genoemd omwille van de gigantische leeuwenklauwen die de toegangspoort vormen halfweg naar de top van de rots.
Maar een toegangspoort naar wat? Koning Kasyapa bouwde zijn paleis boven op de hoge rots nadat hij zijn vader, Koning Dhatusena, had vermoord door hem in een muur te pleisteren, de troon van zijn broer Mogallana, de kroonprins, had afgenomen en de hoofdstad van Anuradapura naar Sigiriya had verhuisd.
Kasyapa was bang dat zijn broer wraak wilde nemen. Hij dacht als ik boven op deze rots iets bouw kan die mij niet bereiken. Zijn broer ging ook pas later in de aanval. Kasyapa had elf jaar de tijd om van zijn paleis met uitzicht te genieten, tot zijn broer de rots eindelijk belaagde. Deze aanval was succesvol. Zijn nederlaag erkennend, pleegde Kasyapa zelfmoord. Mogallana eiste de troon op en verhuisde de hoofdstad weer terug naar Anuradapura.
Later werd Leeuwenrots een kloostercomplex, maar dat werd verlaten in de 14e eeuw. De rots werd pas in de 17e eeuw weer in gebruik genomen door het Koninkrijk van Kandy en in de 19e eeuw kreeg het weer aandacht van het Westen nadat Brits Majoor Jonatjan Forbes de plek herontdekte.
Mijn eigen ervaring met de Leeuwenrots:
Wij hadden een hotel met uitzicht op deze prachtige rots. Vroeg in de ochtend werden we per bus naar de voet van de rots gebracht en mochten we de omgeving van de rots verkennen. In de omgeving zijn er pleziertuinen met door de mens gemaakte vijvers. Die herinneren je eraan dat hier vroeger een hele stad lag. In de gracht om de stad zaten/zitten alligators.
Na een lange vlakke laan begon de klim naar boven. Een paar treden, een vlak stuk, dan weer een paar treden. Alles ging goed tot er plots enkel nog treden voor me opdoemden. Dit was een wenteltrap naar een platform. Mijn hoogtevrees had de kop opgestoken. Langs de rotswand was een grote wenteltrap te vinden richting de schilderingen van de wolkenmeisjes. De welbekende fresco's. Maar... nu nog de wenteltrap naar beneden.
Eenmaal beneden loopt de weg langs de spiegelmuur. Vroeger smeerde ze deze muur in zodat als ze de koning naar boven droegen hij zichzelf in de muur kon zien.
Als je doorloopt via een aantal trappen omhoog bereik je de Leeuwenpoort. Al wat daar van is overgebleven zijn de klauwen, maar onderzoekers denken dat de leeuw oorspronkelijk veel groter was en ook een hoofd en schouders had. Je moest dan via zijn bek naar boven richting het paleis.
Wanneer je aan de Leeuwenpoort komt, kan je verder de ijzeren trap nemen tot helemaal aan de top. Helemaal boven heb je een geweldig uitzicht.
Als je voor de trappen richting de top staat dien je wel goed op te letten. Er hangen namelijk gigantische wespennesten langs de rotswand, niet zo ver van de trap die naar de top leidt. Je dient hier stil te zijn en de wespen niet uit te dagen. Het gaat om de zogenaamde Killerbees. Af en toe zwermen ze uit en dan zie je mensen neerhurken, wat aangeraden wordt wanneer het lijkt alsof de wespen kunnen aanvallen. Er was toen ik er was ook een speciale tent gemaakt waar mensen in moesten rennen als ze op je af kwamen. Best wel angstig, maar ik heb er gelukkig niet veel van gemerkt.
De weg terug is een andere weg dan de heenweg. Zodoende zie je nog meer van het hele terrein en de geweldige natuur. Kortom als je in de buurt bent en je kunt je hoogtevrees overwinnen dan is het zeker een aanrader.