Sri Lanka - Avonturen in Gal Oya National Park
Oost Sri Lanka
Sri Lanka
Baatjes
Sri Lanka - Avonturen in Gal Oya National Park
En dan mogen we naar Gal Oya NP!
Er staat maar één lodge in dit hele gebied en wij zijn zo gelukkig hier drie nachten te mogen verblijven. Omdat het zo exclusief is, hebben we hoge verwachtingen van dit gedeelte van onze reis.
De weg naar Gal Oya is lang en onze chauffeur is niet helemaal bekend in dit gebied. De doorgaande weg naar Bibile blijkt een smal weggetje te zijn. Door een mooi landschap. Dat dan weer wel.
Na een snelle lunch in Bibile rijden we het laatste stuk naar de lodge en de thermostaat van de auto geeft 41 ˚C aan. Wanneer we uitstappen, valt een warm deken over ons heen. ‘Het is hier in jaren niet zo warm en droog geweest als nu,’ vertelt de vriendelijke dame van de receptie ons. En laten we hier nu net geen airco hebben.
We worden meegenomen naar de centrale ruimte waar we de komende dagen nog veel zullen vertoeven, aangezien hier de bar, het restaurant en het zwembad is gesitueerd. Na een warm welkom en uitleg hoe het werkt in de lodge worden we naar onze bungalow gebracht. Over het terrein verspreid staan ongeveer 10 huisjes en elk huisje ligt aan zijn eigen paadje en heeft een eigen terras. De bungalow is in safari-stijl gebouwd en heeft een buitendouche. We voelen ons onmiddellijk thuis.
De eerste dag proberen we wat aan de extreme warmte te wennen en hangen een beetje in en om het zwembad en zoeken de schaduw rond ons huisje op.
De volgende dag, na wonderbaarlijk goed geslapen te hebben, staat er voor de middag een bootsafari op het programma. We stappen in een jeep van de lodge en rijden in ongeveer 45 minuten door een typisch Sri Lankaans landschap, met water aan beide kanten van de weg, naar het vertrekpunt van onze bootsafari. Alleen….we treffen noodweer. We zagen onderweg al donkere wolken samentrekken boven het stuwmeer. Bij het stuwmeer aangekomen waarschuwt Damian, onze gids, dat het wellicht niet mogelijk is het water op te gaan en dat we het even aankijken vanuit de jeep. Ik vraag nog of het veilig is in de jeep en op dat moment begint het enorm te waaien. Met man en macht proberen we de flappen van de jeep te sluiten, terwijl we ondertussen gezandstraald worden. We worden gesommeerd uit de jeep te komen en beschutting te zoeken in een soort van hostel. Of we vooral niet voor de ramen willen gaan staan. De constructie ziet er inderdaad niet heel stevig uit en het waait zo hard dat de ramen best eens naar binnen kunnen komen.
Vervolgens is het afwachten tot de ‘storm’ is overgetrokken. De bootsafari zit er niet meer in, maar ik ben allang blij dat wij niet op het water zaten, zoals een ander gezelschap wel. Zij werden ergens halverwege het stuwmeer op de oever gezet omdat het te gevaarlijk is op het water. Nu maar hopen dat ze geen krokodillen zijn tegengekomen.
Terug in de lodge spreken we af dat we de volgende middag een herkansing krijgen. De geplande jeepsafari van de volgende avond wordt daarom verplaatst naar de volgende ochtend. Dat houdt in dat we al om 04.45 uur opstaan om wederom met Damian in de jeep te stappen. Damian is een enthousiaste jongeman die veel van vogels weet. Langzaam begint het te gloren terwijl we richting het park rijden. Ons uiteindelijke doel is een rivier, waar we zullen ontbijten, maar voordat we daar zijn, zijn we ruim drie uur verder. Onderweg zien we veel nieuwe vogels, zoals de prachtig gracieus vliegende Gekroonde Boomgierzwaluw. We genieten van de stilte, de bosgeluiden en het feit dat we hier samen met onze gidsen zijn en verder niemand. We zien ook de Geelpootpapegaaiduif, die in Sri Lanka alleen in Gal Oya te zien is.
Eenmaal bij de rivier aangekomen wordt het ontbijt voor ons gemaakt en op een picknickkleedje geniet ik van de lekkerste granola. Nadat we ons compleet in het zweet hebben gewerkt om olifanten van dichterbij te zien (tegen de tijd dat we op het ‘uitkijkpunt’ waren, waren de olifanten allang weer vertrokken), keren we terug naar de lodge voor een verkoelende duik in het zwembad.
Onze tweede poging tot een bootsafari slaagt wel. In de verte weerlicht het, en ik ben er niet helemaal gerust op, aangezien ik de dag ervoor heb gezien hoe snel het weer kan omslaan. Gelukkig blijft het inderdaad bij weerlichten. Vanuit de boot hebben we veel krokodillen en een paar olifanten gezien. En honderden aalscholvers die in grote groepen overvliegen. In stilte drinken we koffie/thee en eten een koekje terwijl we hopen dat een olifant wat dichter bij komt...wat niet gebeurt.
Na de bootsafari verblijven we nog één nacht in de lodge en dan zit Gal Oya erop. Op aanraden van Phil, de jongeman die de boel runt, zetten we elke avond even alle deuren tegen elkaar open, zodat er hopelijk een zuchtje wind door het huisje waait. Dat er op zulke momenten ook ongenode gasten binnen komen ontdekken we op de laatste avond. Nadat we de deuren weer hebben gesloten, de lampen ontstoken en we nog een beetje door het huisje scharrelen, zien we een schorpioen. Veel hoeven we niet te doen omdat het beestje al door een groep mieren wordt aangevallen. Bang zijn dat ie in onze schoenen zit de volgende ochtend hoeft dus niet.
Na nog een snel bezoek aan het meertje in de buurt voor wat foto’s zit ons bezoek aan Gal Oya NP erop en keren we weer terug naar de bewoonde wereld. Het volgende hoogtepunt van onze reis is de Esala Perahera in Kandy.
Foto's
