Sri Lanka - Esala Perahera
Sri Lanka
Azië
Baatjes
Sri Lanka - Esala Perahera
Na een heerlijk verblijf in Gal Oya lodge vervolgen we onze reis door Sri Lanka. Het volgende hoogtepunt staat op het programma. De Esala Perahera in Kandy.
Wanneer we aankomen in Kandy is het al behoorlijk druk. Overal zien we gezinnen met kinderen. Traditioneel wordt de openingsavond van Esala Perehera bezocht door families, dit zou geluk brengen.
De Esala Perehera is het grootste en oudste Boeddhistische festival in Sri Lanka en vind plaats in de maanden juli of augustus. Het festival duurt in totaal tien dagen en elke avond wordt een andere route gelopen. Ook schijnt de optocht elke avond langer te worden. Perahera betekent parade van muzikanten, dansers en acrobaten in het Singalees. Tijdens de parade wordt de Tand Reliek, die in de Tempel van de Tand ligt, geëerd.
Allereerst brengen we een bezoek aan de Tempel van de Tand. De tempel heeft strikte kledingvoorschriften en omdat we even waren vergeten dat de tempel vandaag op het programma stond, voeren we midden op straat een verkleedact uit.
De Tempel van de Tand is het belangrijkste Boeddhistische heiligdom van Sri Lanka. Men gelooft dat in de tempel één van de drie overgebleven tanden van Boeddha wordt bewaard. De tand zou na de crematie van Boeddha in India uit het vuur zijn gered en in het haar van een prinses zijn meegesmokkeld naar Sri Lanka. Na jaren verborgen te hebben gezeten in het haar van de prinses is de tand uiteindelijk in Kandy terecht gekomen. Daar werd binnen het koninklijke paleizen complex een tempel voor de tand gebouwd. Het bijbehorende museum toont het verhaal van de tand aan de hand van schilderijen.
Drie maal daags worden rituelen uitgevoerd door monniken. Helaas, of misschien gelukkig omdat het dan nóg drukker is in de tempel, zijn wij er niet als deze rituelen worden uitgevoerd.
In en rond de tempel worden de laatste voorbereidingen getroffen aan de gewaden van de olifanten die meelopen in de parade. De olifanten zien we overal in de stad en als we later aan de lunch zitten, lopen de olifanten door de straat. Een rare gewaarwording.
Na de lunch gaan we op zoek naar een goed stekkie om de optocht te kunnen bekijken. Onze gids weet een goed plekje te vinden. Uiteraard moeten we hier behoorlijk voor betalen, maar hé, we hebben zoveel gepind.
Na ons plekje veilig te hebben gesteld, scheuren we snel naar ons guesthouse voor die nacht, om ons om te kleden. De eigenaar heeft een provisorisch diner voor ons gefabriceerd, dat we kunnen meenemen. Ik neem mijn leesboek mee om de tijd te doden, maar zal geen letter lezen.
Om 17.30 uur zitten we op onze plastic stoeltjes en begint het grote wachten. We klagen niet want de meeste locals zitten er al vanaf 10.00 uur. We kijken onze ogen uit, hebben gesprekjes met locals, krijgen lekkers aangeboden en worden bevoorraad met water en cake door een hotel verderop in de straat.
Wanneer het om 19.00 uur lijkt dat er een bom afgaat, legt men ons uit dat dit het startsein is van de optocht. Na nog een uur wachten zien we eindelijk iets: jongens met knallende zwepen, dansers, muzikanten, vlammenwerpers en olifanten. Tientallen olifanten, de één nog mooier aangekleed dan de ander. Gedurende de hele parade blijven alle mensen netjes op straat zitten zodat iedereen de optocht goed kan volgen. Heel bijzonder. In Nederland is zoiets bijna onmogelijk.
Rond 21.30 uur zit de optocht erop, wat prima is omdat het op het einde toch wel een beetje eentonig werd. De tand (althans de replica) is voorbij gekomen, dus we kunnen naar bed.
Ik ben er nog steeds niet helemaal uit wat ik nou vind van al die olifanten. Ik heb het idee dat ze goed verzorgd worden, maar het geeft me nog steeds een onbehaaglijk gevoel dat ze bereden worden door mensen. Ik weet dat het een traditie is en ze dit al doen sinds 1775, maar toch.
We proberen zo snel mogelijk met de auto uit de grote chaos, die na elk festival ontstaat, te ontsnappen. Morgen is het weer vroeg dag. Na een kookdemonstratie vertrekken we naar het Centrale Hoogland. Even bijkomen van de warmte.
Foto's
