De oplossing van het olifantenleed in Azië

Door: Reneekrekels

Geplaatst op Oct 4, 2014

Wat gebeurt er met de olifanten als er geen klanten meer zijn die een ritje willen maken op hun rug?
Deze tekst boven aan een artikel in Colombus 47 trok mijn aandacht. Verderop in het artikel las ik de volgende tekst: Wat gebeurt er met de olifanten als deze zekere inkomstenbron zou opdrogen? Staat er dan een mooiere toekomst op ze te wachten? Wij denken van niet.

Ik denk van wel! We moeten alleen niet wachten totdat de inkomstenbron is opgedroogd, maar de olifanten nu al die mooiere toekomst geven waar ze recht op hebben.
Voor veel Aziaten zijn de olifantenritten die toeristen maken van groot belang om hun gezin en familie te kunnen onderhouden. De ritten zorgen voor veel dierenleed, leed dat de toeristen niet zien omdat ze na het ritje hun reis verder voortzetten zonder de olifant die de toerist een mooie tocht heeft bezorgd. Dierenleed moet gestopt worden, olifantenritten dus ook.

De Mahouten zullen niet zomaar stoppen. Ze moeten brood verdienen en hebben daarbij de olifant nodig. Als de Mahouten een goed alternatief wordt geboden waarbij ze op een diervriendelijke manier hun geld verdienen weet ik zeker dat elke Mahout bereid is een einde te maken aan het dierenleed. Een goed alternatief bestaat en moet ik elk Aziatisch land de olifantentochten vervangen.
Tijdens mijn reis in Sri Lanka bezocht ik het olifantenweeshuis ‘Pinnawela’. Een geweldig weeshuis waar olifanten met een verdrietig verleden met heel veel liefde worden verzorgd. Het weeshuis is toegankelijk voor toeristen, zij betalen entreegeld en mogen vervolgens in het hele weeshuis een kijkje nemen bij de bewoners. Toeristen mogen helpen de babyolifanten met de fles te voeden. Het weeshuis is heel indrukwekkend, omdat je als toerist heel dichtbij de natuur staat, je ziet dat door menselijke activiteiten een olifant zijn poot kan kwijt raken of blind wordt, maar met behulp van de verzorgers krijgen deze olifanten een tweede leven in het weeshuis.

Een van de hoogtepunten tijdens een bezoek aan het weeshuis is het bad dat de olifanten gezamenlijk nemen in de rivier. Ik stond bij de rivier te wachten op de olifanten die elk moment konden komen. Daar kwam de eerste olifant de heuvel afgerend, en nummer twee, drie… in enkele seconden stormden 50 enthousiasten olifanten de voor hen bekende heuvel af naar de rivier. Je zag, hoorde en voelde de vreugde en blijheid van de olifanten. Voor hen duidelijk een dagelijks hoogte punt. Ook de blinde olifant en de olifant met drie poten volgden even later, zij werden door de verzorgers gebracht om ook te genieten van het dagelijkse ritueel. Elke olifanten in het weeshuis heeft dezelfde rechten en heel belangrijk, geen plichten. Zo hoort het! De toeristen genieten van het prachtige uitzicht van de grote kudde olifanten die zich uitleven in het water. Een beleving die niet op kan tegen een olifantenrit op een ongelukkige olifant met een Mahout die hiermee zijn brood moet verdienen.

De oplossing van de olifantenritten is niet lastig. De overheid moet stimuleren om een aantal weeshuizen in het land op te zetten. De olifanten van de Mahouten gaan hier wonen en de Mahouten gaan werken voor het weeshuis. Ze worden de verzorgers van de olifanten, maken de toeristen wegwijs en begeleiden de olifanten dagelijks naar de rivier. De toeristen maken geen ritjes meer op een olifant, maar bezoeken het weeshuis. Het geld van een olifantenrit laten ze nu in het weeshuis achter.

Het oprichten van olifantenweeshuizen en het bestrijden van olifantenritten levert een liefdevol bestaan op voor deze prachtige dieren. De Mahouten behouden hun inkomen, dit geeft ze zekerheid en daarom zullen ze niet doorgaan met de olifantenritten. Tenslotte is het voor toeristen een prachtige ervaring om het leven van de olifanten van zo dicht bij mee te maken.

Lang leve de gelukkige olifant!