Een gewaarschuwd mens reist door Sri Lanka

Door: Pkoelewijn

Geplaatst op Sep 9, 2010

De firma "List en Bedrog" is in Sri Lanka een bloeiende zaak. Wat betreft het verzinnen van fantastische verhalen om geld van je los te krijgen staan de Singalezen eenzaam aan de top.
Door oververmoeidheid (niet geslapen, want om 06:30 lokale tijd in ons hotel aangekomen) en goedgelovigheid zijn we er de eerste dag in Colombo meteen ingetuind. Vlak buiten ons hotel klampte een jongeman ons aan en die vroeg in vloeiend Engels waar we naartoe wilden. Hij beweerde in ons hotel in de bar te werken. Dat klonk uitermate betrouwbaar. Hij stelde voor om ons naar de dichtbij gelegen Hindoetempel te begeleiden. Zo gezegd zo gedaan. We bekeken de tempel en toen we weer buiten kwamen stelde hij voor om naar een Boeddhistische tempel te gaan, maar dat moest wel snel want anders zou de olifantenoptocht afgelopen zijn. Hij charterde dus een tuk-tuk en reed met ons mee naar die tempel.
Bij de tempel waren wel olifanten, maar van een optocht was geen spoor te zien. We bekeken daarom de tempel die heel veel Boeddhistische geschriften bevatte en tevens een verzameling Oldtimers!
We vervolgden onze trip met de tuk-tuk en het begon langzamerhand bij ons te dagen dat de verhalen van onze zelf-benoemde gids volkomen quatsch waren...Daarom vroegen we hem om ons terug te brengen naar het hotel en toen we daar in de buurt waren kwam de aap uit de mouw. Ze stopten en de tuk-tuk-chauffeur vroeg ons om 7500 rupees (in die tijd was dat ongeveer 100 US-dollars). Dat leek ons tamelijk overdreven en na wat protesten en geharrewar besloten we om 1000 rupees te betalen. Maar toen bestond onze "gids" het ook nog om zijn loon te vragen! We gaven hem 500 rupees, waarmee hij niet erg blij was, maar wij vonden 1500 rupees (20 US-dollars) dik betaald voor deze belangrijke les.
(Later waren we wel blij dat we in die tempels geweest waren, want Harold, onze chauffeur, reed er de volgende dag alleen maar langs: zijn idee van een stadstoer...)
Diezelfde middag kwamen we weer zo'n "gidstype" tegen vlakbij ons hotel. Deze beweerde leraar te zijn. We hebben hem straal genegeerd zodat hij niet aan verdere verhalen en eventuele oplichting toekwam.
Gedurend onze rondreis werden we op gezette tijden uitgebreid op de hoogte gesteld van alle familieproblemen van diverse Singalezen die we tegenkwamen. Vooral de vrouwen konden heel zielig uitweiden over hun grote gezin en hun lage loon. Natuurlijk gaven we ze vaak wel wat, maar we waren ons in elk geval bewust van de toegepaste afpersingstechniek.
Een aantal dames op het strand van Beruwela, die probeerden om gekleurde lappen aan ons te verkopen, hadden een zeer geraffineerde marketingtechniek. Zij stelden zich de eerste dag aan ons voor met hun voornaam en noemden ons "sister". Wij passeerden ze een paar keer per dag tijdens onze strandwandelingen, er werden elke keer begroetingen uitgewisseld en na twee dagen gaven ze ons zelfs bananen. We hebben geen lap gekocht, maar hebben onze zelfbenoemde zusters toch op onze laatste dag wat geld gegeven, hoewel dat natuurlijk weer niet genoeg was...
Bij onze kamer in het strandhotel hoorde een butler, die allerlei onnodige hand- en spandiensten voor je kon uitvoeren.
Onze butler, Priyamal genaamd, wist ons twee loterijbriefjes te verkopen voor het personeelsfonds. De prijzen bestonden uit manden met lokale waar, die we, eerlijk gezegd, niet graag hadden willen winnen. Uiteraard zou Priyamal de mand in onze kamer afleveren, mochten we tot de gelukkigen behoren. Van die loterijtrekking hebben we natuurlijk nooit meer iets vernomen....
Op onze voorlaatste dag kwam Priyamal met een geheimzinnig gezicht op ons af. Hij wou ons spreken, maar niet buiten op ons grasveldje waar we onder een boom lagen te lezen. Ik ging dus met hem mee de kamer in en daar onthulde hij dat hij van een gast een prima fles wijn had gekregen...maar helaas, hij dronk niet. Je snapt hem al: die fles werd aan ons verpatst. Nadat ik 500 rupees had geboden ging hij weg en kwam even later weer terug met die fles rode wijn. Hij had hem verstopt onder zijn butlerspak. Dat hij die fles gekregen had leek ons op zijn minst twijfelachtig. Bij aankomst in het hotel was ons zo'n fles wijn en een schaal fruit aangeboden bij wijze van welkom en we vermoedden dat de butlers wel eens vergaten om die gratis fles te bezorgen. We vernamen trouwens van ons buren in het hotel dat zij nooit zo'n fles gekregen hadden. Enfin, na deze profitabele transactie van Priyamal leek het ons ongepast om hem bij ons vertrek een fooi aan te bieden.