Schitterend: een verblijf in Wahibi Sands, de enorme zandwoestijn in Oman.
We slapen in een heuse bedoeïen-tent, beklimmen zandduinen en rijden met een 4x4 door het eindeloze gebied. De zon schijnt, de lucht is blauw, alles lijkt perfect. Dan steekt vanuit het niets een harde wind op. Een hele harde wind. Een zandstorm?
Het zand striemt langs mijn gezicht en kruipt letterlijk overal tussen. Nu begrijp ik nog beter waarom de bedoeïenen de hoofddoek (keffiyeh ) dragen: deze beschermt niet alleen tegen de zon of koude, maar ook tegen zand. Veel zand...Het zit in mijn oren, in mijn neus, in mijn ogen en het knarst tussen mijn tanden. Bovenop een van de zandduinen maak ik snel een foto van het opeens een stuk minder vriendelijk ogende landschap; heel snel...anders zat mijn camera direct vol zand...