Huppelen door Oman
Huppelen door Oman
"Wat? Nemen jullie hem mee naar Oman? Is dat niet gevaarlijk? En is dat niet saai voor hem?" was een veelgehoorde reactie toen we in 2010 voor het eerst naar Oman vertrokken. Ons leek dit juist een geweldige bestemming voor onze zoon Pepijn (toen 3), met een mooie combinatie van lekker weer (dus zwemmen), bijzondere cultuur (dus nieuwe belevenissen) en prima te bereizen.
Pepijn gaat al van kleins af aan mee naar verre bestemmingen, die we heus wel afwisselen met fijne plekken dichterbij huis. Vooralsnog lijkt het dat hij ons reisvirus overneemt en juist hierdoor met een open blik de wereld inkijkt. Als we naar Schiphol rijden zegt hij vaak blij: "Hoeveel films is het vliegen?"
Als we aankomen op het vliegveld van Muscat huppelt Pepijn vrolijk rond tussen de douaniers met hun prachtige witte gewaden, de dishdash. Hij wordt vrolijk toegelachen en krijgt alle aandacht. Wij kijken onze ogen uit, en laten het maar een beetje gebeuren.
We verblijven in een mooi hotel aan de kust, waar hij heerlijk kan zwemmen en op het strand de mooiste schelpen vindt. We kanoën over zee en gaan met een boottochtje mee, op zoek naar dolfijnen.
Met een gids, de vriendelijke Mohammed, gaan we een dagje Muscat in. We bezoeken de prachtige Sultan Qaboes-moskee. Vanaf minuut 1 ontfermt Mohammed zich over zoonlief en laat hij hem vol enthousiasme en trots alles zien. Het indrukwekkende tapijt van 60 bij 70 meter, de glinsterende kroonluchter en alle mooie doorkijkjes. Pepijn geniet volop en kijkt met grote ogen rond. Het is vroeg in de ochtend en nog rustig. Hij heeft dus alle ruimte om rond te kijken en verstoppertje te spelen. Na het bezoek aan de moskee gaan we naar de vismarkt. Hier liggen de meest bijzondere vissen uitgestald en kijken we nieuwsgierig rond. De verkopers lachen vrolijk als Pepijn bij hun uitgestalde vis blijft staan en laten trots hun waren zien. Vliegvissen, tonijnen, red snapper, ze komen allemaal langs. Mohammed vertelt dat hij nog nooit zo lang op de vismarkt is geweest... Ook op de Muttrah Souk is Pepijn een bezienswaardigheid op zich met zijn blonde haren. We slenteren langs de vele kraampjes, met de vele kleurige sjaals, het prachtige zilverwerk en de vele kumma, de traditionele hoofddeksels. Hij krijgt snoepjes, een mooi mutsje op en kiest als aandenken een prachtige zilveren kameeltje uit.
Vol verhalen, een broekzak vol mooie schelpen, en een hoofd vol nieuwe ervaringen en herinneringen gaan we terug naar huis. Voor ons allen was deze vakantie zo'n succes dat we 3 jaar later weer gaan. Dan maken we een rondreis met eigen huurauto (zie ook eerder blog). Wat een fijn en gastvrij land om rond te reizen, zeker ook met kinderen!