Noord-Korea deel 2

Door: Hans793

Geplaatst op Jan 9, 2010

Dit is het vervolg op Noord-Korea deel 1

Vanaf de hoofdweg zijn de stadjes, dorpjes en wegen van het Koreaanse platteland te zien. Het lijkt een plattelands-idylle die bij ons al heel lang geleden verloren is gegaan. De wegen zijn vaak zandwegen, maar keurig onderhouden, net als de landbouwgronden. Iedereen loopt of fietst in een rustig tempo. Niemand heeft haast, haalt anderen in, moet ergens snel naar toe. Niemand slentert langzaam, doelloos, of hangt wat rond. Iedereen is in hetzelfde kalme tempo op weg naar zijn of haar taak bij de opbouw van het socialisme. Wat verder opvalt is dat zeker eenderde van de mensen een uniform draagt. En iedereen, geen enkele uitzondering, draagt een speldje van Kim-Il-Sung op zijn borst.
In Pyongyang heerst op straat ook dezelfde kalmte. De straten en trottoirs zijn schoon geveegd. De mensen zijn netjes gekleed, staan in keurige rijen op de bussen te wachten. Alleen de bussen zijn soms afgeladen vol, en in de metro lijkt er sprake te zijn van enige haast.
Ook in Pyongyang draagt iedereen een speldje van Kim-Il-Sung. Ze zijn er in soorten en maten. De Koreanen krijgen ze van hun school of werk, en waarschijnlijk weerspiegelen ze ook de rang binnen een organisatie. Op straat kan je gelijk zien met wie je te doen hebt.
Bijna onvoorstelbaar, maar de capaciteiten en verdiensten van Kim-Il-Sung overtreffen die van zijn zoon Kim-Jong-Il nog. Maar goed dat hij nooit een golfclub ter hand heeft genomen, anders zou de lol helemaal van het spelletje af zijn. Kim-Il-Sung is de langst zittende president ter wereld. Vanaf 1946 is hij onafgebroken aan de macht. Hoewel zittend misschien niet helemaal het juiste woord is, sinds 1994 ligt hij namelijk gebalsemd in zijn mausoleum. Zoals te lezen valt in Noord-Koreaanse geschiedschrijving vond het volk het feit van zijn overlijden onvoldoende reden om een andere president te benoemen. Kim-Il-Sung is benoemd tot president voor de eeuwigheid van Noord-Korea. Als Noord en Zuid –Korea ooit samengaan dan zullen de beide presidenten voor de eerste periode samen moeten gaan besturen. Beetje dooie boel.

Alle genomen beslissingen in Noord-Korea zijn goed, alle beslissingen komen van de leiders. De leiders hebben een goddelijk inzicht in willekeurig welk onderwerp, hun expertise is alomvattend en onfeilbaar. In films zie je zowel de 'Grote leider' (Kim-Il-Sung) als de 'Geliefde leider' (Kim-Jong-Il) door het land reizen en overal mensen uitleggen hoe de zaken aan te pakken. Het onderwerp maakt niet uit, het aanleggen van een woonwijk, het bouwen van een dam, het componeren van een muziekstuk. De leiders leggen het op een vriendelijke toon uit, wijzen wat links en rechts, of zetten hier en daar een krabbeltje. Hun toehoorders zie je eerst hun best doen de geniale uitleg te bevatten, vervolgens gaat het hen dagen, en dan doen ze niets anders dan deemoedig knikken. Inderdaad, zo moet het! Van een enkel project is de genialiteit voor simpele stervelingen niet op het eerste gezicht te bevatten. Middenin Pyongyang staat het 105 verdiepingen hoge Ryugyong hotel (het WTC in New York telde geloof ik 102 verdiepingen). Bovenop het betonnen skelet staat een roestige hijskraan. De bouw is vier jaar geleden stilgelegd omdat er her en der wat scheurtjes in het beton ontstonden. Iemand heeft even niet goed opgelet toen de geliefde leider het toch heel duidelijk uitlegde.

Door de straten van Pyongyang rijden propaganda auto's. Bovenop zitten grote luidsprekers. Terwijl ze rondrijden, doen ze de lofzang op de leiders, vermelden de laatste successen op de weg naar het socialisme en roepen ze iedereen op er nog een schepje bovenop te doen, voor de vooruitgang van het algemeen.
Pyongyang is totaal platgebombardeerd door de Amerikanen in de Koreaanse oorlog. 480.000 bommen voor toenmalig 420.000 inwoners zo luiden de meermaals vermelde officiële Noord-Koreaanse cijfers. De stad bestaat nu bijna louter uit flats. Hoe nieuwer hoe groter. Bij de recent gebouwde wijken valt onze Bijlmer in het niet. Bij een aantal nieuw gebouwde flatgebouwen zijn bouwploegen bezig met de laatste afwerking. Er wordt druk gestuukt, geplamuurd en geverfd. Beneden op straat staat een bandje met een zangeres te spelen. Hoezo arbeidsvitaminen op de radio. De zangeres zingt met volle overgave om de bouwploeg tot nog betere prestaties te brengen.
Onderwijs is in Noord-Korea gratis voor iedereen. Als mensen gaan werken houdt het niet op, er zijn vele programma´s om al werkende mensen constant bij te scholen. Het belangrijkste gebouw aan het Kim-Il-Sung plein in Pyongyang is het ´Grand People´s Study House´. Een enorme bibliotheek die 12.000 bezoekers per dag kan verwerken. Op dit gebouw staan de leiders als het volk en leger zijn aanhankelijkheid bewijst met grote parades en massamanifestaties.
De leiders worden alom geliefd. Miss Tsju vertelde hoe ze na het overlijden van Kim-Il-Sung zes maanden lang elke avond zijn baar had bezocht. En met haar honderdduizenden andere treurende, huilende Noord-Koreanen. Miss Tsju vertelde ook hoe zij, en met haar alle landgenoten, bereid waren het Noord-Koreaanse socialisme te verdedigen tegen de Amerikaanse imperialisten. Oorlog geen probleem, lang leve de Noord-Koreaanse raketten, laat ze maar komen. Het klonk een beetje als Bush toen hij, na zijn vermeende snelle overwinning, de Iraakse opstandelingen uitdaagde met iets in de trant van : 'Kom maar op, we lusten jullie rauw'.