Samen met een paar vrienden maakten we een autorit in de buurt van Pokhara. Het rammelende koekblik sprong van kei naar kei. Toch manoeuvreerde de chauffeur zijn trotse bezit zonder kleerscheuren over de volgens ons onbegaanbare weg. Op elk plekje waar we een mooi uitzicht hadden, een aantal huisjes stonden of een tempel stond, konden we even onze benen strekken en genieten van de natuur, de mensen, het leven ver weg van het toeristische circus. Plotseling stond daar een prachtige dame, die graag op de foto wilde. Gretig maakte ik foto’s. Jammer, dat haar ogen te slecht waren om zichzelf te kunnen bewonderen.