De Himalya in Nepal (2001)

Door: Pdanielse

Geplaatst op Apr 6, 2009

’s Nachts om een uur of twee word ik wakker. Er jankt een hond in de buurt en die wordt na 10 minuten gevolgd door weer een ander hond en zo steken ze elkaar aan. Tot vijf uur hoor ik dit concert van jankende honden aan. Dan kijk ik uit het raam van Harvest Moon’s guesthouse in Pokhara. De zon komt langzaam op achter de bergen. Een top steekt duidelijk boven de rest uit. De Fishtail, top van de Macchapuchare zo’n 8000 mtr. hoog. Langzaam worden de contouren van de rest van het gebergte zichtbaar. De huizen om ons heen komen sprookjesachtig tot leven. Er hangt een lichte nevel en het ziet er betoverend uit. Ik kleed me aan en begeef me naar het dak van de guesthouse. Dan komen mijn metgezellen ook naar boven. De zon rijst steeds verder en we staan zonder iets te zeggen te genieten van dit schouwspel.

Naar Pokhara
Ik heb twee dagen geleden een buskaartje gekocht naar Pokhara. Dit is een stadje zo’n 150 km vanaf Katmandhu, maar wel van zes uur lang rijden. Om 6.00 uur ’s ochtends ga ik met een stel naar de bus, na afscheid te hebben genomen van het hotel. We lopen een kilometertje naar het busstation. Het stel zijn globetrotters uit Den Haag. We checken in en de bagage gaat op het dak. We zijn de enige blanken op deze trip. Het is trouwens leuk praten met mensen die zoveel reizen hebben meegemaakt en de werelddelen rollen dan ook snel door de bus. Zij zijn naar Chili geweest en hij heeft al eens 8 weken getrokken door Nepal. Ook zijn ze twee keer een jaar op reis geweest. Nee, voor een weekje of de10 dagen die ik nu ga, willen zij niet op pad. Hij is van werk veranderd en werkt nu op een heftruck op Schiphol bij KLM. Zo kan hij als werknemer een flinke korting krijgen voor zijn vliegreizen. Tja, hoe ver wil je gaan? De rit voert ons door een gevarieerd landschap met veel bergen en dalen. We passeren rivieren die veel keien hebben liggen op de oevers. We rijden een dal door en dan weer langs de bergen. Onderweg hebben we een paar stopjes om wat te drinken te kopen of te eten. Uiteindelijk komen we rond een uur of twee in Pokhara bij het busstion aan. Hier staat een welkomstkoor van zeker honderd man ons op te wachten en te roepen. Ze bieden allemaal hotels en guesthouses aan. “Very cheap sir”. We kiezen een man die niet erg aandringt en er fatsoenlijk uitziet. Hij heeft een eigen guesthouse dat ‘Harvest Moon Gueshouse’ heet.

Guesthouse
Hij neemt ons mee in een taxi en we komen aan in een achteraf straatje. De kamers zien er netjes uit. Ik regel een leuke prijs voor 3 kamers voor 3 nachten. Ook een andere bekend stel komt hier slapen. Hij gaat ze een uurtje later ophalen bij het station. Het is een jong stel die deze guesthouse bestiert. Ze moeten er hard voor werken met felle concurrentie en ieder dag zie ik haar de was doen en de kamers. We kunnen hier ook een lekker ontbijtje nemen en het kost allemaal niks! Het bestaat uit 2 etages en bovenop het dak kan je ook nog eens lekker zitten. Hier is het uitzicht prachtig op de bergen die toppen hebben van wel 8000 meter. Het Annapurna gebergte heeft hier 3 a 4 toppen en er zijn nog een aantal beroemde toppen. Ik zie helemaal boven alles uit de Fishtail top van de Machapuchare. Dit is een puntige rots boven op het gebergte. De toppen zijn allemaal wel besneeuwd. Er zijn veel guesthouses om me heen, allemaal gebouwen van 2 a 3 verdiepingen.
Nu hij 3 kamers heeft verhuurd voor 3 dagen, kan hij weer een maand vooruit. Na een uurtje komt het ander stel en we hebben een leuk weerzien in de zon op het dakterras. De globetrotters gaan die middag op zoek voor een trekking permit te regelen. Die moeten zij hebben om te kunnen trekken rond het Annapurna gebergte. Het andere stel gaat 7 dagen een georganiseerde trekking maken met andere gasten die ze dan pas ontmoeten. Ik zelf gaat het centrum eens even verkennen. Het is een kleine stad die een regio functie heeft en voor de toeristen als uitvalbasis voor trekkings is. Er zijn ook veel zaakjes die hier iets aan leveren. Excursieburootjes, trekking spullen winkels en gidsen die zich aanbieden.
Als je hier een trekking maakt dan neem je meestal een gids en een paar dragers en een kok mee op pad. Ook dit kost weer erg weinig en je beleeft dan een avontuur natuurlijk. In het centrum, wat overigens niet een bestrate weg is, maar gewoon zand, zie ik een slangenbezweerder. Hij speelt op een fluit en heeft twee cobra’s die vanuit een mandje zijn fluit volgen. Het is een kleurrijk figuur. Zo met z’n witte tulband, rode broek en roze hemd aan. Tegen de avond zijn we alle vijf weer in de guesthouse en gaan we met elkaar eten. Dit keer Nepalees. We nemen een Dhal soep en daarna iets met rijst en currie. Dan gaan we naar bed.

De bergen in
Ik ga op pad met het georganiseerde stel. We gaan de bergen in. We nemen een taxi tot aan de helft en lopen dan verder de berg op. We passeren via haardspeld bochten mooie landbouw terrassen. Halverwege stappen we uit en bewonderen het uitzicht. We lopen via stenen treden die gemaakt van rotsen zijn, de berg op. Onderweg passeren we boeren woninkjes en ook een school. We horen de kinderen les hebben. Het pad wordt steeds smaller naarmate we hoger komen.Dan komen we na een uurtje bij de top van deze berg. Hier hebben we een mooi uitzicht op de hoge bergen om ons heen. De berg zal trouwens niet hoger zijn dan 2000 meter. En is dus een kleintje met de rest vergeleken. In het dal zien we de landerijen en in de verte de hoge toppen met sneeuw erop. Hier sta je dan zo’n beetje tussen hemel en aarde. Erg indrukwekkend. Ik zie een bord en er blijkt hier een uitkijkpunt van het Sarangkot fort te zijn geweest. Een eindje verder is een restaurant en we blijven hier gelijk maar eten. Ook kan je hier op een paar plaatsen slapen. Dus blijkbaar starten hier ook trekkings. We lopen langzaam weer terug en passeren woningen waar men een paar geiten houd. Halverwege zien we onze taxi staan wachten en gaan we verder terug. We blijven in het centrum en besluiten alle drie een broek te laten maken. Voor het luttele bedrag van 8 gulden wordt een broek op maat voor me gemaakt. Morgen klaar. Ook vanavond gaan we weer een borreltje drinken op het dak en daarna met z’n vijven uit eten. Dit keer gaan we naar een hele goede Chinees volgens de globetrotter. Die heeft daar al eens eerder gegeten. Ook dit was weer een goede keus achteraf. Uitgebreid een rijsttafel is een mooi afscheid van deze dag. De volgende ochtend gaan mijn reisgenoten weg. Het ene stel gaat met een reisgezelschap aan een 8 daagse trekking beginnen en de andere voor 3 weken rond het Annapurna gebergte trekken. Dan ben ik weer alleen. Ik loop via het centrum, waar ik via het internet een berichtje naar huis stuur, naar het meertje. Als ik zit te kijken naar de bedrijvigheid hier, zie ik in de verte een eilandje met een tempeltje erop. Daar gaan veel mensen naar toe en huren een bootje en roeien er zelf naar toe.
Er lopen 2 waterbuffels voorbij in het meertje en gaan er 50 meter verder weer uit. Dan loop ik het centrum nog eens door en haal mijn broek op. Hij zit niet helemaal zoals hij zou moeten zitten, maar ja. In de hoofdstraat krioelt het weer van van alles. Koeien, brommers en mensen. Ze lopen er allemaal rond.