Daar liep ik. Tussen een menigte kleurrijke mensen, stofwolken, karren, rinkelende riksja's en blaffende straathonden. Ik keek mijn ogen uit. Het alledaagse leven in Kathmandu is een feest voor de zintuigen.
En daar zag ik ineens een kleine kindje spelen in een deuropening. Van een afstandje keek ik ernaar en ik besloot dit momentje van stilte vast te leggen. Ze moet midden in de drukte mijn aanwezigheid hebben gevoeld want precies op dat moment keek ze op en keken we elkaar recht in de ogen aan. Wat een prachtig snoetje.