Manaslu circuit & Tsum Valley trekking dag #17 – ‘voltooiing’
Nepal
Azië
MennoRietdijk
Manaslu circuit & Tsum Valley trekking dag #17 – ‘voltooiing’
Het is ‘the day after’. Het bereiken van het hoogtepunt op de Larkya La op 5.106 meter gisteren was geweldig. Met een glimlach denk ik eraan terug en bij opstaan merk aan de wat stramme spieren toch wel de 10 uur die we gelopen hebben. Vandaag is het dag 17 en daarmee de laatste dag van onze Manaslu circuit & Tsum valley trekking. Wel een lange dag nog, met ruim 23 kilometer lopen.
Als ik om 6 uur naar buiten kijk zie ik dat het de moeite loont om snel naar buiten te gaan. Voor de laatste keer deze tocht geniet ik van de strakblauwe ochtendlucht en hoe de zon de omliggende bergtoppen in vuur en vlam lijkt te zetten! Heerlijk om de dag zo te beginnen.
De eerder deze trekking gelijmde zolen van mijn hoge bergschoenen hebben het gisteren uitstekend uitgehouden, dus ik trek ze vandaag ook maar aan. Het is nog frisjes als we beginnen, maar als de zon eenmaal over de kam van Manaslu heen schijnt warmt het snel op. Nog voordat we de Dudh Khola oversteken, de rivier die we de hele dag zullen volgen, worden we vergezeld door een ezeltje met een lang, maar los touw om z’n nek. Het lieve beestje volgt ons zeker 2 uur. Het pad duikt prachtig bos in met af en toe doorkijkjes naar de wit besneeuwde toppen. Een redelijk geleidelijke afdaling met soms nog even pittige klimmetjes tussendoor. We komen nog twee Nepalese mannen tegen met stalen kooien met daarin levende kippen op hun rug. Het ziet er loeizwaar uit.
Bij Surki Khola hebben we lekkere noodlesoep in het zonnetje, al is er inmiddels al wat bewolking in opkomst. Onderweg naar de lunch in Gowa is er nog een stuk behoorlijk klimmen en lopen we ook stukken door het droge deel van de rivierbedding. Veel ezel karavanen op dit stuk.
Na Gowa komen we al snel op de ‘weg’. Gemotoriseerd vervoer rijdt hier nog niet omdat verderop de bruggen nog in aanbouw zijn. Maar duidelijk is wel dat de trail ook hier korter zal gaan worden. Na ruim 2 weken alleen op smalle bergpaadjes gelopen te hebben is het lopen op de relatief brede weg even wennen. Hoewel we nog door een prachtig groene vallei lopen, zijn de witte toppen inmiddels uitzicht verdwenen in het wolkendek, en voelt het plotseling als een soort noodzakelijk laatste stukje. De weg loopt gemakkelijk en tijdens de laatste paar uur naar Dharapani speel ik in mijn hoofd de film van de afgelopen 2 weken af, wat een aaneenschakeling van hoogtepunten!
In het dorpje Tilche zien we veel mooi aangeklede kinderen muziek maken en dansen vanwege een hindoe festival. Het is een vrolijke en kleurrijke aangelegenheid! Als we een uur later de hangbrug oversteken waar de Surki Khola rivier in de Marsyangdi Khola stroomt, zijn we in Dharapani. Het zit er op. Na 275 km in 17 dagen wandelen hebben we het gehaald! Een trots gevoel van onoverwinnelijkheid met een grote dosis voldoening vervult me. Wat was dit een fantastisch avontuur! Het was zo nu en dan zeker zwaar, maar ik heb er ontzettend van genoten!
Na een koude douche proosten we met een biertje op het behaalde resultaat en vertelt de gids dat hij voor de volgende dag een 4x4 jeep heeft geregeld. We moeten alleen wel vroeg op… nou vooruit, de laatste keer dan! Met de jeep zullen we nog een prachtige vallei rijden, met langs de weg steile afgronden. Vervolgens in Besi Sahar lunchen en afscheid nemen van de gids en porter. Met een lokaal busje door naar Pokhara, waar ons een hotel met warme douche wacht!
Foto's
