Manaslu trekking dag #15 - 'tentje'
Nepal
Azië
MennoRietdijk
Manaslu trekking dag #15 - 'tentje'
Van Samdo naar Dharamsala (ook wel Larke Phedi) is het ruim 600 meter stijgen. Op deze hoogte is het eigenlijk verstandig om niet meer dan 300 a 400 meter per dag te stijgen, maar we hebben geen keus: er is geen overnachtingsmogelijkheid ertussenin. Nog frisjes en in de schaduw lopend beginnen we aan ‘de dag voor de pasdag’. Morgen zullen we de 5.106 meter hoge Larkya La pas gaan proberen te trotseren. Vandaag voelt daarom een beetje als een aanloopje en dat is maar goed ook, want tocht naar de Tibetaanse grens gisteren is nog voelbaar in de benen.
Als we eenmaal in de zon lopen kunnen de handschoenen, muts en laagjes snel uit. Het is weer onbewolkt en we hopen vurig dat dit morgen ook zo zal zijn. De klim is redelijk geleidelijk en ik denk bij me zelf, dit stelt in vergelijking met gisteren niet zo veel meer voor. Want qua hoogte is het “been there done that”.
Dus ik heb de tijd om te genieten van de omgeving, zoals het uitzicht een zijdal in, waar de Syacha gletsjer naar beneden komt gekropen. Op sommige plekken is het prachtige felblauwe gletsjerijs zichtbaar. Ook zien we yaks en blue mountain sheeps grazen en in de lucht cirkelen eagles.
Als we rond half 11 ’s ochtends op 4.460 meter hoogte in Dharamsala aankomen na een kleine drie uur lopen, merk ik de hoogte toch wel weer. Morgen nog 600 meter hoger, laten we het een uitdaging noemen. De gids tipt om niet aan de hoogte te denken, want dat zou de fysieke reactie alleen maar versterken. Als afleiding gaan we in de eetruimte Hartenjagen spelen, dat hebben we de gids en porter immers geleerd en ze hebben de tactieken ook al aardig door! Deze langgerekte ruimte bestaat uit 1 lange tafel van een metertje of 20 met aan beide kanten gammele bankjes.
Waar Samdo nog echt een dorpje was bestaat Dharamsala (niet te verwarren met de stad in India) uit een paar stenen gebouwen en een serie groene tentjes. We hebben een eigen 2-persoonstentje, de meest rechtse van de voorste rij. Of anders gezegd: de tent die de volle wind vangt vanuit de vallei. Voor de zekerheid huren we er nog maar een extra deken bij.
Na de lunch klimmen we nog een heuveltje op voor een klein beetje extra acclimatisatie en uitzicht richting de Larkya gletsjer, waar we morgen langs zullen lopen richting de Larkya La. ‘La’ betekent ‘pas’, dus eigenlijk is Larkya La pas dubbelop. Maar dat terzijde. In de loop van de middag komen er wat wolkjes opzetten, samen met koudere wind.
Ik doe rustig aan en het lukt om mijn dwarsligger uit te lezen. Daarna is het thermokleding aan en om 18 uur Dal Bhat eten en veel water filteren voor de lange dag van morgen. Ook bestellen we nog wat kokend water (zonder thee) om in onze drinkflessen te doen zodat deze dienst kunnen doen als kruik in de slaapzak. Het vriest al als ik om half 8 in de tent mijn slaapzak in kruip, met thermo-ondergoed nog aan. Een laatste snelle blik naar de lucht: half bewolkt maar wel wat sterren te zien. Fingers crossed. De wekker staat op 03.00 uur. Morgen is dé dag.
Foto's
