A home away from home
Nepal
Azië
MSneijers
A home away from home
‘Panauti homestay; Gerund door vrouwen voor vrouwen!’
Panauti is een schilderachtige en bijzondere bestemming in Nepal, gelegen aan de voet van de Himalaya, niet ver van Kathmandu. Het voelt alsof de tijd er heeft stilgestaan en de smalle straatjes van de stad stralen een nostalgische sfeer uit. Panauti is een van de oudste steden van Nepal en bestaat uit vele tempels die dateren uit de 15e eeuw of eerder. Het is een historisch, authentiek Newari-stadje en volgens mij een van de verborgen juweeltje van Nepal. Panauti lag ooit op een belangrijke handelsroute en had een eigen koninklijk paleis, maar tegenwoordig is het een klein stadje met veel heilige tempels en spirituele rivieren. In Panauti komen twee spirituele rivieren, Rosi en Punyamati (Hier dankt Panauti zijn naam aan) samen. Een bezoek aan de plek waar de twee rivieren samenkomen, of je in het water wassen kan je van vele zonden en angsten bevrijden.
Tijdens onze rondreis door Nepal kregen we de kans om te overnachten bij een gezin thuis in Panauti. Een initiatief dat is opgericht door vrouwen voor vrouwen, om de vrouwen van Panauti in hun kracht te zetten. Dat leek ons echt een geweldige ervaring en we waren meteen enthousiast. We werden hartelijk onthaald door de vrouwen des huizes, we kregen een krans om onze nek en een tikka op ons voorhoofd. De vrouwen waren erg enthousiast en vriendelijk.
Ons gezin woonde aan de rand van Panauti. De moeder des huizes laat ons meteen onze kamer zien, hier krijgen we hapjes en thee, de kans om onze tas uit te pakken en even te settelen. Vervolgens komen de kinderen thuis van school. Een dochter en zoon, zij komen zich voorstellen en ook zij heten ons welkom.
Niet veel later krijgen we een rondleiding van de dochter door het stadje, we krijgen veel te weten over het prachtige plaatsje. Ze neemt ons mee door de kleine straatjes, langs de prachtige tempels (waaronder de Indreshwar Mahadev tempel) en we gaan een bergje op waar we een Sadhoe ontmoeten, een vriendelijke man die nog half lag te slapen. Vanuit dit bergje hadden we een prachtig uitzicht over Panauti. Naast de mooie indrukken, zorgde de dochter voor een gezellige rondleiding. We hebben veel gekletst en tegelijkertijd geleerd over de mensen en gebruiken van Nepal.
Na onze rondleiding kwamen we bij schemer terug bij ‘ons huis’. ‘Mama’ wilde net beginnen met koken. Natuurlijk wilde ik helpen! Al moest ik wel een beetje aandringen, omdat ze ons niet wilde belasten. Groentes snijden deden we op de grond op een platte steen, Naast het gasfornuis stond er ook nog een pitje op de grond, waar gehurkt gekookt werd. Ondertussen was dochter bezig met haar huiswerk, ze was super leergierig en gedreven. Ze heeft me uitgebreid uitgelegd wat ze moest doen. Daar waar de kinderen uit Nederland soms met moeite hun huiswerk maken, schreef zij uitgebreid en secuur de vraag over en daarna het antwoord. Vervolgens kwam ze mij helpen met koken, want het was toch even wennen in een ander land! De tafel werd gedekt en er kwamen verschillende kleine gerechtjes op tafel te staan.
Het eten is Nepal is ontzettend pittig en ondanks dat ze in de homestays rekening houden met de toeristen (onze magen zijn niet gemaakt op het pittige eten van daar), was het nog aardig pittig als je het mij vraagt. Met een bezweet voorhoofd, deed ik mijn uiterste best dit niet te laten merken. Want lekker was het zeker! Daarnaast was het voor mij, als linkshandige, niet erg gemakkelijk om te eten, aangezien dat nu met rechts moet. In Nepal dient de linkerhand, netjes geuit, voor sanitaire doeleinden en ik wil me natuurlijk wel aanpassen aan de gebruiken. Er werd wel rekening gehouden met ons toeristen; er werd namelijk met bestek gegeten. Moeder at niet met ons mee, dit waarschijnlijk omdat vrouwen en kinderen normaal apart eten en pas nadat de mannen hebben gegeten. Onze gastvrouw heeft alleen toegekeken en zich uitsluitend bemoeit met de bediening. Voor Nepalese gebruiken een gebaar van beleefdheid. Helpen met afruimen/afwas was uit den boze, hier mocht ik zeker niet mee helpen.
Na het avondmaal kwam het hele gezin bij ons in de kamer zitten, hier hebben we gezellig gekletst en liet de dochter zien hoe goed ze kon dansen. Ik was super verbaasd toen er, na een traditionele dans op traditionele muziek, moderne R&B/rapmuziek uit de boxen kwam. Op dat moment vroeg ze mij ook mee te dansen, al vond ik dit erg lastig met een toekijkende blik van moeder in dit authentieke plaatsje. Haar leek dit niet uit te maken en zij danste erg vlot, iets wat ik niet had verwacht in dit traditionele stadje.
Rond 21.00 uur ging verlieten ze de slaapkamer en was het tijd om naar bed te gaan. De wekker zou de volgende ochtend alweer vroeg afgaan. ’s Ochtends werden we naar boven geleid, hier op het dak stond een uitgebreid ontbijt voor ons gereed. Een prachtig uitzicht over Panauti, met opkomende zon. Ongelooflijk mooi en puur genieten.
Net voordat het tijd was om te gaan, ging de telefoon. Het was de vader des huizes, hij was ver weg voor werk maar wilde ons toch nog even gesproken hebben. Hij wilde graag weten of er goed voor ons gezorgd was en of we genoten hadden. Een super lieve man, hij vond het erg jammer dat hij ons niet heeft mogen ontmoeten en hoopte ons ooit nog te zien. Ontzettend lief dat hij de tijd nam om te bellen, hij gaf aan zijn familie en ons te missen!
Helaas was het daarna tijd om afscheid te nemen van deze geweldig lieve en bijzondere familie. Een prachtige ervaring om nooit te vergeten.
Voor eenieder die ooit de kans krijgt, DOEN! Je krijgt een geweldige, onvergetelijke, leerzame ervaring en daarnaast help je de gezinnen en met name de vrouwen van Panauti.
‘Panauti homestay; Your Home away from Home!’
Foto's
