Nepali Ways

Door: Cristel

Geplaatst op Apr 5, 2009

Mijn eerste indruk van Kathmandu: complete verkeerschaos. Alles (van handkar tot motor, van koe tot kip, en van busje tot tuk tuk en boodschappenwagentje-taxi) rijdt en toetert er vrolijk op los. Daar moet je je als voetganger een beetje tussendoor laveren. Wonder boven wonder gaat dat nog redelijk goed en snel ook. Koeien hebben overigens ingebouwde voorrang.

Hotels liggen veelal vlak bij de wijk Thamel, een wirwar van straatjes waar je vanalles kunt krijgen. Druk maar erg handig voor last-minute inkopen van trekkingbenodigdheden. Heel centraal Kathmandu leent zich overigens uitstekend voor het met of zonder speciaal doel rondstruinen.

Veel ligt op loopafstand, zo ook de Swayambunath tempel, een grote witte stoepa, met een gouden toren met de ogen van Boeddha. Daartussenin een soort krul die geen neus moet voorstellen, maar Nepali is voor het cijfer 1, als in eenheid. Dit wordt de apentempel genoemd. Afgezien van een paar kleintjes, heb ik er echter niet veel gezien.

Vandaar loop je zo naar Durbar Square. Op dit plein rijdt het verkeer gewoon tussen de tempels door. Hier bevindt zich het huis van de Kumari, de levende godin. Ze komt zelden buiten. Met wat geduld heb ik het goddelijke gezicht van de Kumari mogen aanschouwen. Eigenlijk vooral een zwaar opgemaakt klein meisje in een rode jurk…

Een aanrader in Nepal is een bezoek aan de kleine dorpjes in het zuiden van de Kathmanduvallei. Terug naar de middeleeuwen! Heel veel mooie, markante mensen gezien, tussen de rijstvelden gelopen, en tussen de honden, geiten en kippen op straat. Nouja, straat, meer onbestrate steegjes. Patan, ook ten Zuiden van Kathmandu, heeft een eigen Durbar Square. Hier geen verkeer dat dwars over het plein rijdt, en mooiere, gevarieerdere tempels dan in Kathmandu.

In de Kathmanduvallei hebben wij verschillende wandelingen gemaakt. Onderweg liepen we door bossen, velden, over paadjes en landwegen, door kleine dorpjes. Daar moet je je een paar vervallen huisjes bij voorstellen, waar wat mensen rondlopen, vergezeld van kippen, groepjes enorme eenden, geiten, (zwerf)honden en wat dies meer zij. Vooral kinderen waren er als de kippen bij als we halt hielden in zo'n klein dorpje. Digitale camera's zijn dan bijzonder populair.

In de dorpen werd veel rijst, soya, maïs e.d. gedroogd op zeiltjes op de grond. Dit wordt dan van tijd tot tijd omgeschept. De Arniko Highway hebben we overgestoken in Banepa. Dit is officieel een snelweg, gaat naar Tibet, maar zo ziet hij er niet uit! Er is wel geasfalteerd, en er kunnen in Banepa in ieder geval ongeveer 3 auto's inclusief tegenliggers naast elkaar, maar dat is afhankelijk van wat er aan de kant van de weg geparkeerd staat.

Onderweg kom je allerhande figuren tegen. Militairen met bloemetjes in hun knoopsgat die in een hooggelegen tempeltje bij wijze van uitkijkpost de tijd doden met pokeren, koeien met thika’s op hun voorhoofd, aankomende Boedhistische monniken die geschoren worden, en lopende bergen gras op slippers, oftewel vrouwen (het sterke geslacht!) met enorme lasten op hun rug, vormen slechts een deel van het ‘straatbeeld’.

De vallei is ook rijk aan cultuurschatten. Een beeld in de tempel van Changunarayan toont Shiva als half leeuw/half mens die de borstkas van een demon in standje moeilijk openrukt - open-hartoperatie Nepali stijl?
Beroemd in de vallei is het mooi gerestaureerde stadje Bhaktapur. Als je hier wat langer dan de geijkte 1 dag blijft, heb je heerlijk de tijd om door straatjes, naar verschillende pleintjes te slenteren met tempels, pottenbakkers en heel veel winkeltjes. Een overnachting in Bhaktapur heeft als bijkomend voordeel dat je 's morgens vroeg en in de namiddag en avond praktisch de stad voor je alleen hebt.

Mijn reis in Nepal was natuurlijk niet compleet zonder bezoek aan Pashupatinath in Kathmandu. Deze tempel van de heer der dieren ligt aan de heilige Bagmatirivier. Er vinden crematies plaats op plateautjes aan de rivier, en er wordt gebeden voor de ziel van overledenen. Er is ook een bejaardenhuis voor kansarme mensen. Het gezellige gezang klonk goed, maar privacy en luxe hebben deze mensen niet.

Van deze tempel is het een half uurtje gelopen naar de beroemde Bodnath stoepa. De sfeer hier is iedere keer weer anders. Ik ben er inmiddels verschillende keren geweest, en, waarschijnlijk afhankelijk van de hoeveelheid toeristen, maakt hij meer of minder indruk. Wat zowiezo respect afdwingt is die ene monnik, die al prosternerend rond de stoepa gaat, een keer richting stoepa, en daarna eens in de looprichting. En zo maar door.

Via een tweedaagse rafttrip op de Trisulirivier – zonder heftig raften, maar met enteren, peddelveroveren, en zwempauzes – zijn we afgezakt naar het Zuiden van Nepal.

In het Chitwan-natuurpark scharrelen o.a. tijgers en neushoorns rond. Die kun je te voet proberen te spotten, maar het blijft dan waarschijnlijk bij reigers, oeverzwaluwen en wilde pauwen. Meer kans heb je vanaf de rug van een olifant. Helaas had de tijger zich te goed verstopt voor ons. Wel liepen we in het bos pardoes een enorme wilde olifant tegen het lijf. Dan is het meteen rechtsomkeert, en in een noodgang het bos uit, met het gebladerte in je gezicht. Fijn! Om bij te komen van de schrik heb ik mezelf getrakteerd op twix en snickers van de Mars B.V. uit Veghel - letterlijk home sweet home voor mij. De olifanten worden er gewassen in de rivier: overal geschrobt, van onder de staart en tussen de tenen tot achter de oren en op de slurf. De beesten genoten er zichtbaar van.

Ons volgende avontuur was een 5-daagse trek naar Pokhara. Over het algemeen viel het best mee, alhoewel er soms pittige stukken bij zaten. Zo’n trek is superdeluxe: tentje dat voor je wordt opgezet, 2 toilettenten, een grote eettent, voorzien van tafels, klapkrukjes, eetgerei, en kaarslicht, en dan het eten... Je komt niets tekort. Badderen in een ijskoude rivier is daarnaast een voorrecht met uitzicht!

De dagen in Pokhara, een stadje gelegen aan de voet van het indrukwekkende Annapurnamassief, werden gemakkelijk gevuld met shoppen, eten, lezen, en van de zon genieten. De tijd in Nepal is omgevlogen!