Diep in het binnenland van Myanmar, tegen de grens met Bangla Desh en India wonen de Chin mensen. Het kost je drie dagen om hier te komen, maar het was absoluut de moeite waard. Deze mensen, die niet veel bezoek krijgen, waren bijzonder hartelijk en gastvrij. De Chin denken blijkbaar wel aan het nageslacht: we zagen bijzonder veel kinderen in het dorp. En natuurlijk de getatoeëerde dames. Lione heb ik er afgeknipt (rechts), want dat is niet toegestaan!! Zij werd door nog eens 10 kinderen omringd....