Rondreis door Myanmar
Rondreis door Myanmar
We hebben een lichte trek (wandeling, geen honger) gepland voor vandaag; klinkt wel stoer hè! We worden na het ontbijt, toch wel een beetje trek, opgehaald door een gids die ons begeleidt. De gids spreekt wel iets van Engels maar niet heel veel, dus dat wordt een uitdaging. De route leidt ons door mooie rijstvelden in een vallei tussen twee bergen. Dit is wel echt Azië.
Onderweg komen we door verschillende dorpjes waar de kinderen allemaal vol enthousiasme byebye byebye staan te roepen. In een van de dorpjes zien we hoe noodles gemaakt worden in een soort grote pasta machine. In een ander dorpje zien we een ouderwetse smid aan de slag zijn om een zeis te maken. Ook komen we langs tempels, pagodes en een klooster. Het is vlak voor het eten en de nonnen staan in de keuken te koken als we langs lopen. Richard staat net naar binnen te kijken als een non het afwaswater naar buiten wil gooien, ze schrikt als ze ons voor het raam ziet staan, grote consternatie!
Als we doorlopen worden we door een non ingehaald die twee schaaltjes met fruit heeft, appel en pomelo, super lief!
Voor de lunch eten we in een klein huis/winkel/restaurant, zoals je wel vaker ziet in Azië, Shan noodles. Shan is een lokale bevolkingsgroep die speciale noodles maken, in een bouillon geserveerd, erg lekker.
Als de trek is gestild, gaat de trek weer verder langs paadjes door de velden, schitterend om hier te lopen.
De trek heeft ongeveer 5 uur geduurd en we komen moe maar voldaan terug in het guesthouse, de rest van de dag lekker niks, lekker relaxt. Op het terras wat zitten internetten, lezen etc. Hele middag gezeten, pizzaatje voor tussen door en uitgebreid avondmaal, gedronken en nog waren we minder kwijt dan 1 persoon eten boven op de berg bij de gouden rots….
Vandaag, 27 oktober, gaan we met de ochtendbus van 05.30 naar Pyin Oo Lwin. De bus lijkt spiksplinternieuw, volledig bestickerd met Ferrari, en we hebben prachtige ruime plekken. De weg gaat via een reeks indrukwekkende haarspeldbochten door de bergen heen. Soms is er nog geen10 centimeter speling met de berg, knap staaltje sturen hoor!
Rond een uur of 09.30 stoppen we voor een ontbijtje op een plek waar wel meer bussen stoppen. Eigenlijk te kort tijd om echt iets te eten uit te zoeken, dus dan maar een zakje chips. Iedereen stapt weer in dus wij ook. De buschauffeur komt eens kijken en we denken dat hij het kaartje wil zien, enigszins onnozel zeggen we erbij dat we naar Pyin Oo Lwin gaan, gelukkig maar, want daar staan we al een tijdje…. Hadden we bijna gewoon weer mee gegaan…..
We ritselen weer een taxi-brommer met laadklep naar ons hotel. Dat ligt enigszins buiten het dorp maar ziet er wel heel mooi uit. Tas in de kamer en hop op stap, wandeling naar het dorp want er zijn niet veel bezienswaardigheden die op loopafstand zijn. In het dorp lopen we over de plaatselijke markt heen, dat blijft toch altijd fascinerend om te zien. Alles ligt uitgestald, niemand let hier op hygiene, vis/vlees gewoon in de 40 graden open lucht. Ergens in het dorp duiken we een eettentje in eten daar wat, waarschijnlijk zijn de spullen net gekocht op de markt… Op dezelfde markt kopen we op de terugweg een groot stuk watermeloen en een paar stukken ananas, lekker voor onderweg.
De rest van de dag doen we rustig aan, het zijn vermoeiende dagen; vroeg op iedere dag en dan met de bus of trein.
Deze ochtend (28 oktober) kunnen we redelijk uitslapen, we gaan pas om 09.30 op pad. Terug naar Mandalay, met een shared taxi. In zo’n shared taxi kunnen naast de chauffeur 4 personen mee… In theorie.. Maar we hebben al eens eerder gemerkt dat wie iets te breed zijn voor de theorie. Met z’n drieën achterin een normale personenauto voor 1,5 uur over hobbelende wegen zien we in de praktijk niet echt zitten. Dus we betalen maar een beetje extra en kopen de hele achterbank op. De chauffeur heeft haast en last van een onbeheersbare duim, die drukt op de toeter ongeveer iedere 15 seconden.
Mandalay revisited.. De mensen van het hotel hebben onze kamer al klaar en onze achter gebleven koffer staat er ook al. De vorige keer zijn we gaan lopen door de stad, deze keer huren we een fiets, dat lijkt toch iets makkelijker om afstanden af te leggen. Op het gemakkie fietsen we door de hectiek van de stad, raar gezicht blijkbaar buitenlanders op een fiets want we trekken veel bekijks. We komen uiteindelijk uit bij de rivier de Ayeyarwaddy. Hier vinden we weer een mooie lokale markt waar ze de vis uit de rivier verkopen en… Midden op de markt een potje Aziatisch voetbal (sepak takraw) gaan staan spelen. De bal is van een soort gevlochten rotan en veel kleiner dan een reguliere bal. Mooie trucs hebben de mannen in huis. Lijkt een beetje op hoe wij voor de zaalvoetbalwedstrijd altijd een balletje staan hoog te houden.
De fietsen brengen ons terug naar het hotel waar we wat gaan eten en naar bed. Morgen met private car naar Monywa.