Road to Mandalay
Mandalay
Myanmar
Graaf
Road to Mandalay
Woensdag 3 maart; (Rail)Road to Mandalay!
Wij zitten in een coupé voor ‘Upper-Class’, allemaal een luxe stoel, die alleen nog maar in de ligstand blijft staan. De rest van de trein is ‘Ordinary-Class’ of nog minder. De trein hobbelt en schommelt zó erg dat je niet kunt lezen, schrijven of puzzelen, een fototoestel kun je ook niet stilhouden. Je krijgt nu, terwijl je probeert stil te zitten toch voldoende beweging; de trein heeft alleen ARKO (alle ramen kunnen open) en dicht kunnen ze niet. Toen het licht werd gingen de LED lampen uit, doordat in de hele trein de stroom uitgeschakeld werd, dus de ventilatoren konden ook niet meer aan. Voordat we halverwege waren was het water bij het toilet al op. De hele rit zijn er veel mensen die op en af de trein springen, een stukje meerijden en van alles te koop aanbieden. Kinderen verzamelen lege flessen, ze willen ook graag je afvalzakjes hebben, die ze helemaal uitzoeken of er nog iets eetbaars in zit en vervolgens gooien ze de hele inhoud zo uit de trein. We rijden langs de nieuwe hoofdstad NayPyiTaw, een modern nieuw station, de regering zetelt hier al, er wordt heel veel gebouwd en nieuwe snelwegen aangelegd. De Shwedagon hebben ze exact nagebouwd, maar weinig willen hier wonen het is een spookstad. Op 2/3 van de geplande reistijd zijn we op de kaart net over de helft, ErnstJan zegt dat we al ongeveer 1½ uur vertraging hebben. Als we om 10 uur ’s avonds in Mandelay aankomen hebben we 17 uur in de trein zitten schudden. Het perron is vol met mensen, hele gezinnen liggen hier te slapen, hun hele hebben en houwen in tassen naast zich. In het hotel aangekomen eerst rennen naar het toilet, want dat hadden we al een hele dag opgehouden.
Donderdag 4 maart
Gelopen naar 25th street waar veel fietsverhuur is. Voor 1500 Ks een hele dag een fiets gehuurd. Het is goed te fietsen in Mandalay, langs de grote drukke straten zijn fietsstroken. Naar de voet van Mandalay Hill gefietst en met een taxi naar boven. De taxi is een pick-up truck voor ca 10 personen (wij gingen met 20 personen en vracht naar boven) waar met het grootste gemak wel 45 mensen in kunnen. Bovenop staat een mooie tempel met veel spiegeltjes tevens cultureel museum. Doordat het erg nevelig is hebben we een slecht uitzicht. Per taxi terug naar de fiets en verder naar de Kuthodaw Paya, tempel met het grootste boek ter wereld; geschreven op marmeren bladen die in 729 witte stupa’s te zien zijn. De Golden Palace Monastery (Shwenandaw Kyaung) is een prachtige oude teakhouten tempel. Verder bezoeken we nog een paar tempels en fietsen vervolgens terug op zoek naar een restaurant, bij navraag worden we bij een Rum Station afgeleverd; ze hebben geen eten maar willen voor ons wel fried rice met fried eggs maken, nog wat bijlagen van onrijpe mini mango’s, en gebakken platgeslagen bonen en pinda’s. Met drankjes erbij alles voor 2100 KS (nog geen €2). Verder fietsen (even een hoedje gekocht tegen de brandende zon) naar de rivier, langs de bamboe-haven, hier op een terrasje neergestreken met mooi uitzicht, nog even de zonsondergang afgewacht en de fietsen teruggebracht.
Vrijdag 5 maart
Excursie; eerst naar de oude teakhouten tempel Shwe In Bin klooster, dan naar de Lake side gereden voor een uitzicht op de Sagaing Hills (37 heuvels met zo’n 500 pagodes). 2 tempels de Umin Thouze (in deze tempel 45 Boeddha beelden die staan voor de 45 jaren die Boeddha in India gepredikt heeft) en de Sawn U Ponyashin bezocht. Jodelend rennen we over de steengrill rond de pagodes. Dan een fotostop bij de Kaungmudaw Paya, een aparte ronde pagode. Een demonstratie bij een zilversmid en uitgebreid in pottenbakkersdorpje waar de waterkruiken gemaakt worden gekeken. Dit is nog heel bewerkelijk, ze worden eerst gedraaid en dan gedeeltelijk gedroogd, waarna ze elke dag verder “uitgeklopt” worden tot de juiste grootte, dan wordt er een patroontje op geslagen en gebakken. Een enig dorpje met erg vriendelijke mensen. Lunch: echt Birmees gegeten, kip-curry met allerlei groenten en aparte hapjes erbij. Nog even over de lokale markt gelopen, veel aparte dingen gezien; betelnoot, de bladeren waarmee die samen gekauwd worden, thanaka-hout, gokken met schelpjes. Dan naar Amarapura gereden; er zijn hier veel weverijen (even doorheen gelopen), naar de U Bein (U Pain) Bridge. Een 1200 meter lange houten brug gebouwd op 1086 oude teakhouten pilaren die uit een voormalig paleis afkomstig zijn. Aan de overkant van het meer nog even doorgelopen naar de Kyauktawgyi Paya, een oude pagode met schilderijen uit 1847. Met een bootje terug laten roeien en nog even op het terras gezeten, erg veel lastig gevallen door verkopers. Dan met de ondergaande zon nog foto’s gemaakt van de brug en de mensen die erover lopen.
Foto's
