Tijdens een onze motortocht door de bergen bij Hsipaw kwamen we op plaatsen waar het leek alsof ze nog nooit een toerist gezien hadden.
Tenminste, niet zonder begeleiding van een gids.

Overal werden we enthousiast verwelkomd.
En in sommige gevallen zelfs binnen gevraagd voor een kopje thee.

We hadden in Hsipaw, bij het motorverhuurbedrijf, een aantal herkenningspunten van de omgeving op papier laten zetten.
Want hoog in de bergen spreekt niemand een woord engels, en vanwege de wirwar aan modderige paadjes is de weg kwijtraken een reele optie. Gelukkig ging het allemaal goed.

Onderweg passeerden we een klooster, hoog op een berg.
In de tuin speelden zo'n 10 a 15 jonge monniken. Hangend, springend en lopend over de takken.

Slechts een enkeling genoot van de -relatieve- rust.
Lekker luierend in zijn hangmat.
Totdat die rare toerist hem stoorde tijdens het maken van een foto.