Myanmar
Kyaikhto -> Bago -> Yangon
Syl, 26 februari 2010
Birma , Yangon 39°
Kyaikhto -> Bago -> Yangon
We zouden pas om 7:30 vertrekken, maar om 7 uur hebben Harrie en ik ons ontbijt al achter de kiezen en vertrekken we vast voor de afdaling. We doen die weliswaar in 1/3 van de tijd, maar de afdaling is zeker zo zwaar. Je bent jezelf constant aan het tegenhouden om niet languit te gaan op die steile berg. Het is onderweg een drukte van belang, we moeten constant uitwijken voor dragers, pelgrims en monniken op bedelronde. De sfeer is weer heel bijzonder, en beneden aangekomen wordt dat nog eens versterkt want daar is het nog drukker dan gisteren. Overal schalt keiharde muziek uit de luidsprekers, kinderen krijgen (gratis) eten op palmbladeren op de grond, de vrachtwagentjes worden in en uitgeladen met hele hordes pelgrims. Het is een waar gekkenhuis. Met verbazing sta ik het allemaal te bekijken. Ogen en oren tekort. Myo regelt een vrachtwagen, en hoewel wij weer worden voorgetrokken op de Birmezen lijkt niemand daar moeite mee te hebben. Integendeel, ze zijn duidelijk blij dat we er zijn. In konvooi rijden we weer de berg af en beneden wacht de bus die ons vandaag via Bago naar Yangon terugbrengt. In Waw hebben we een koffiestop aan het water. Even verderop stuiten we op een enorme file en verkeerschaos. Myo gaat op onderzoek uit, en het blijkt dat de brug in Bago dicht is wegens reparatie. Myo weet de politie te bewegen ons toch door te laten, omdat we bezienswaardigheden gaan bezoeken die voor de brug liggen, en tegen de tijd dat we daar klaar zijn zal de brug wel weer open zijn. e komen ook nog eens een heel lange stoet bussen en trucks vol monniken tegen. Op een bord aan de bussen staat (volgens Myo) er 2360 monniken, 466 novicen en 414 nonnen onderweg zijn naar de Gouden Rots vooreen collectieve initiatie ceremonie. Dat kost 15 dollar en niet iedereen heeft dat geld, dus doen ze het collectief en dat is goedkoper. We voldoen 10 dollar om alle bezienswaardigheden van Bago te mogen zien. Als eerste gaan we naar de Shwemawdaw pagode, de hoogste van het land met z'n 114 meter. Hij is 2000 jaar oud. Het is een mooie pagode. Voor de zekerheid gaan Harrie en ik nog even water gooien over " onze" geboortedagboeddha en beest, nu kan het nog en je weet nooit waar het goed voor is. De volgende stop is het Koninklijk Paleis. Bago is ook ooit een hoofdstad geweest en de koning had toen een mooi paleis laten bouwen. Veel was daar niet meer van over, maar ze hebben een afbeelding gevonden in een opgraving waar op stond hoe het paleis er uitzag. Nu is er een replica gebouwd. Het ziet er mooi uit, maar de hitte doet ons een beetje de das om. Het is werkelijk bloedheet,later blijkt dat het 41 graden was gisteren. Ons lunchrestaurant is dezelfde als die van een paar dagen geleden en ik zat me al te verheugen op de lemonkip, maar de brug blijkt nog steeds dicht. Dat wordt dus lopen in die bloedhitte. Na 10 minuten komen we aan in het restaurant,m zit het vol! Moeten we een kwartier lopen naar het alternatief, zucht. Het eten is niet veel bijzonders maar komt redelijk snel. intussen heeft Myo ons ook weer gevonden en hij meldt dat de bus ober de brug is en op een kwartier lopen op ons staat te wachten. Dus wij weer puffend op het heetste moment van de dag richting bus. Komen we vervolgens bij de Shwe Tha Laung aan, de mooiste liggende boeddha van het land. Maar dat kunnen we niet zelf constateren want hij staat nl. in de steigers. Alleen zijn hoofd en voeten steken eruit. Jammer, want die zien er inderdaad veelbelovend uit. Als troost stoppen we nog even voor een foto bij een andere liggende boeddha in het veld. De laatste stop in Bago is de Kyaik Pun Pagode, met 4 30 meter hoge boeddha's die rug aan rug zitten. De boeddha die naar het westen kijkt is bij een aardbeving omgekukeld en ingestort, die is vernieuwd maar de andere drie zijn origineel. De nieuwe staat nu ook weer in de steigers. Maar wel grappig om te zien dat mannen die net zo groot zijn als de pink van de boeddha op zijn schoot zitten om zijn gewaad geel te verven! Dan gaan we verder richting Yangon, waar we nog even stoppen bij een keurig onderhouden oorlogskerkhof. Om 17:30 arriveren we na een hele lange maar (over het algemeen) mooie dag weer in het hotel waar het allemaal begon 3 weken geleden; het Panorama hotel. Vanavond wordt het afscheidsdiner gehouden omdat morgen al een paar mensen weggaan. Maar Harrie en ik hebben geen zin in een drukke kakelende tafel dus wij zeggen af en gaan heerlijk rustig eten bij Zawgyi, waar we gezellig proosten op een zeer geslaagde reis. We nemen zelfs een ijscoupe toe! Terug in het hotel ben ik doodop, het was een drukke dag!