Myanmar
Naar Kyaikhto
Syl, 24 februari 2010
Birma , Kyaikhto 39°
Naar het zuiden: Inle meer -> Kyaikhto
Om 5.45 gaat de wekker, om 6:10 aan het ontbijt en om 7 uur vertrekken we richting vliegveld Heho, in het eerstvolgende dal. Eerst bezoeken we nog een teakhouten klooster met ovalen ramen, een van de meest gefotografeerde kloosters van Birma, het Shwe Nyaung Pyay. We zitten net tussen twee bedelrondes in, dus de meeste monniken zijn op voedselacht, we zagen ze al in grote stoeten langs het hotel trekken. Jammer, zou leuk zijn om wat novicen in de ovalen ramen te kunnen fotograferen! Naast het klooster is een wit, laag gebouw dat bijna nooit iemand bezoekt, terwijl dat juist heel apart is. Overal spiegelmozaïek, honderden nisjes met boeddhabeeldjes erin. Gouden plafonds en rode muren. Het is allemaal wel een beetje vergane glorie, maar de schoonheid die het ooit moet hebben gehad is duidelijk zichtbaar. Dan naar het vliegveld waar we met Yangon Airways naar Yangon gaan vliegen. Myo regelt de koffers, Ernst Jan de check in. We krijgen een sticker zodat het personeel weet waar we moeten zijn, verder weinig formaliteiten. De tassen gaan door de röntgen en een halfslachtige fouillering. Water mag gewoon mee. De vertrekhal voor binnenlandse vluchten is niet veel meer dan een schuur, de vlucht wordt aangekondigd met een schreeuw en een bord dat omhoog wordt gehouden. Het is net een busdienst. Vaste plaatsen zijn er ook niet, het is gewoon instappen en gaan zitten. Harrie en ik weten een plek aan het raam te bemachtigen, al is het wederom zo heiig dat er nauwelijks wat te zien is. In het propellervliegtuig is plaats voor 72 passagiers en het zit vol. We krijgen koffie en cola, een koffiekoek en een plakje cake. Smaakt allemaal prima en voor we het weten landen we al in Yangon. Daar zijn er al helemaal geen formaliteiten. Het is uitstappen, 100 meter lopen en je staat buiten. De bagage wordt alweer geregeld en wij hoeven alleen in de gereedstaande bus te stappen, lekker makkelijk allemaal! Na 1 1/2 uur rijden stoppen we in Bago voor de lunch. Het is een obscuur etablissement waar we ergens op zolder zitten, maar ik eet er de heerlijkste lemon chicken with honey die ik ooit heb geproefd. Bago is druk en enorm chaotisch, voor het eerst worden we ook belaagd door bedelaars. Wel wennen na de relatieve rust van de kleine plaatsjes waar we de afgelopen tijd steeds hebben geslapen. Tegen 14 uur gaan we verder richting Kyaikhto met onderweg nog een koffiestop. De omgeving is schitterend. Ook rijden we dwars door een gevangenenkamp, die allemaal 7 jaar dwangarbeid moeten doen (brokken steen in kleinere brokken hakken). Vreemd gezicht, al die barakken en gevangenen in een verder bijzonder idyllische omgeving! We arriveren rond een uur of vier in het Mountain View hotel, een leuk hotel met allemaal bungalowtjes op diverse hoogtes die allemaal uitkijken op de plantage die bij het hotel hoort en in de verte de bergen. Harrie en ik zijn in ons nopjes en gaan gezellig op mijn veranda onder het genot van een drankje aan het dagboek werken. We genieten van de rust om ons heen. We moeten ook een dagrugzakje pakken voor morgen, dan gaan we de berg op. De bagage blijft in de bus en we vertrekken met benodigdheden voor 1 nacht de berg op. Dat kan via de pelgrimsroute, van beneden aan de berg tot boven (12 km), of met een vrachtwagen tot 2 1/2 km van de top en de rest lopen. Harrie gaat met Ernst Jan en nog 3 sportievelingen het hele stuk lopen. De rest op de andere manier. We eten vanavond in het hotel, geen andere opties trouwens, maar het smaakt prima.