Op het centrale plein van Ulaan Baatar staat dit standbeeld van Damdin Sukhbaatar, de leider van het Mongoolse leger dat in juli 1921 Ulaanbaatar binnen marcheerde, en de weg vrijmaakte voor de Volksrepubliek Mongolie. Daarvoor was Mongolie bezet door China, hun aartsvijand. Tot op heden moeten de Mongoliers niet veel hebben van China en zijn ze meer gecharmeerd van Rusland. Ze vinden dat ze veel te danken hebben aan de tijd dat ze sterk onder invloed waren van de Sovjet Unie (onderwijs, gezondheidszorg), maar ze zijn tegelijkertijd erg trots op hun huidige onafhankelijke status. Het boeddhisme, van oudsher de belangrijkste godsdienst/levenswijze van Mongolie, is sterk in ere hersteld.
Mooi vond ik het beeld van het kleine meisje in het roze dat een mooi zacht contrast vormt met het stoere standbeeld.