the road is the journey - mongolie vervolg
Ulaanbatar
Mongolië
Niqueki
the road is the journey - mongolie vervolg
De eerste dag onderweg naar ons eerste Ger-kamp. We komen er eind van de middag aan. Er staan ongeveer 20 Ger-ritjes en ze worden verdeeld. Vandaag deel ik de Ger met een van de andere dames. Maar geen tijd om te settlen we stappen weer in de koetsen en rijden in ongeveer 10 minuten naar een groot boeddhistisch klooster Amarbayas Khiid. in de grote tempel ga ik even rustig op een bankje zitten mediteren en ik word overspoeld door een prachtige energie zijn mijn hart raakt. om mij heen is iedereen heftig aan het foto's maken, flits flits flits.
Met mijn "ger- genoot" van vandaag loop ik naar de ogen tempel en draai aan alle wenstrommels en later naar de 3 gouden boeddha's. ik zie een grondeekhoorntje en kan redelijk dichtbij komen om 'm te fotograferen. Waarom ben ik ook mijn tele vergeten!
Een nieuw roadtrip dag met zonneschijn! Gaat het toch nog gebeuren, de eindeloos blauwe luchten. Vandaag in koets 2. Koets 3 is achterop geraakt, hij lekt olie. Gelukkig komen we door de 2e grote stad van Mongolie Erdenet en daar kan de auto gemaakt worden. Toevallig is er de openingsceremonie van het Nadaam festival, het nationale feest op het moment dat we aankomen en kunnen we dit in het grote stadion bijwonen. 's middags na de lunch komen we bij de vulkaan aan en lopen omhoog belaagd door allerlei muggen wespen vliegen horzels en ander gespuis. Ze steken gelukkig niet en blijven alleen om je heen zoemen, de date doet schijnbaar zijn werk. Alle vulkanen in Mongolie slapen. Deze is zelfs helemaal begroeid met gras, struikjes en bomen. De klaproos blijkt geen klsproos maar een ander prachtig rood bloemetje te zijn. Een fantastisch wijds uitzicht valt tegemoet als we de vulkaan bovenover helemaal rond lopen.
Tegen de tijd dat we bij het nieuwe ger-kamp Hutag Ondor komen is de lucht inktzwart en vallen de eerste dikke druppels, donder en bliksem. Vannacht heb ik een gerritje alleen. Er is geen electriciteit, mn kaars waait uit en het is stikdonker, ik hoor overal geknisper geritsel gekraak en val in slaap.
Another day, staring out of my window van koets 1. We hobbelen vrolijk over de dirtroads, B. de oudste chauffeur rijdt als een razende. De anderen kunnen hem soms niet bijhouden. We stoppen omdat ik een adelaar zie zitten in het veld. Foto! De nacht brengen we door in Moron in een hotelletje Edelweis wat de naam niet mag dragen, wat een aanfluiting. Het bed is een houten plank, van gekkigheid weet je niet hoe je liggen. De wc trekt niet door, de kraan werkt niet. Met een paar mensen gaan we naar het plaatselijke badhuis. Wat een zaligheid om daar onder een hete douche te staan.
Na een stevig ontbijtje bezoeken we een klein klooster Danzandarja waar nu weer zo'n 80 monniken en hun leerlingen wonen. Onderweg stoppen we abrupt, er blijkt een nederlandse auto te staan. De eigenaar is met zijn dochter helemaal vanuit Nederland komen rijden en heeft nu 2 extra reisgenoten mee, een Zweed en een Engelsman. Om onduidelijke reden duikt onze jongste chauffeur onder de auto van de Nederlander en ontdekt dat de auto ook olie lijkt. Ze moeten terug naar Moron om het te laten maken. Het volgende Gerkamp ligt aan het Kovsgol meer. We hebben een prachtig uitzicht. Met 4 dames en onze mongoolse reisleider huren we een opblaasboot en spuiten over het meer naar de andere oever. Het is nog steeds berekoud en ik ben blij met mijn kashmir trui die ik in Ulaanbataar heb gekocht. Aan deze oever komen we weer de meest mooie bloemen en vlindertjes tegen.
Foto's
