Ulaanbaatar omgeving
Mongolie winter deel 2
Magnifiek winters Mongolië, deel 2
Links aan de weg komen we weer een Kerr groep aan tenten tegen. Dit is een plaats waar bronzen Dinosaurussen beelden staan opgesteld. In Mongolië heeft men diverse opgravingen gedaan naar Dinosaurussen en men heeft veel resten van deze prehistorische dieren gevonden. Na enige uren gereden te hebben door de soms wel erg gladde ijsvlakten en sneeuw, zijn we uiteindelijk aangekomen op de plaats waar we dachten te gaan overnachten, namelijk in een groep van Kerr tenten, compleet met een stenen gebouw waar ook slaapmogelijkheden zijn en een restaurant. Ondanks onze vermoedens dat het niet druk zou zijn op deze, ietwat toeristische plek, is het zeer druk met de oorspronkelijk Mongoolse bevolking en ons idee om daar te kunnen overnachten bleek een sprookje te zijn. Teleurgesteld kijken we nog wat rond in dit kamp, alwaar het druk is met paardrijdende - of kameelrijdende Mongolen en kiezen er voor om, voordat het donker wordt, uit te gaan kijken naar een andere slaapplaats.
Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ikzelf vind het niet erg terug te gaan naar de hoofdstad, maar mijn begeleider en zijn vrienden weten wel raad en een andere slaapplaats te vinden, wel nog even doorrijden. Het wordt langzaam donker op de wit bevroren grond. Nergens staan er wegwijzers.
Via de plek waar bronzen beelden van Dino's staan opgesteld, ontmoeten we een wat aangeschoten eenzame man, midden in de sneeuwvelden.
We vragen hem om advies en zoals het een goed gebruik is in Mongolië, nemen we de naar Wodka ruikende persoon in de auto mee, die ons de weg zal wijzen naar een hotelletje. De auto begint alras behoorlijk naar Wodka dampen te ruiken. De wat dronken man slaat allerlei wartaal uit, maar toch hij schijnt de weg in dit witte sneeuwland heel goed te kennen en een uurtje rijden komen we - in the middle of no where - bij een hotelletje aan. Ik vraag me af of er wel gasten in dit hotel zullen zijn of dat we misschien voor een gesloten deur komen te staan. De hoteldeuren slaan open, we nemen onze bagage uit de auto en treden binnen. Binnen is het heerlijk warm.
Ons onderkomen is goed en de kamers zijn schoon, er is warm water en een toilet op de kamer, wat willen we nog meer. Het hotel ligt tegen een bergrug, bedekt met veel sneeuw, een ideale plaats om te gaan langlaufen (echter dat is nog niet bekend in Mongolië).
Een groepje mensen is bezig zich op te warmen en zich moed in te drinken door middel van het ledigen van een – of meer flessen wodka en gezamenlijk hebben we een heel gezellige avond.Er wordt meer gedronken dan gegeten en wat ze aan eten hebben wordt keurig gedeeld met elkaar.
Om naar de sterrenhemel te gaan kijken (en af te koelen van de wodka) zijn we regelmatig buiten in de vrieskou te vinden. Prachtige uitzichten. Wat kan de wereld mooi zijn (en steenkoud hier).
Om 09.00 uur tijd voor het Mongoolse ontbijt. Deze is duidelijk anders dan mijn bekende ontbijt. Ik krijg hete - en vette soep met een flinke kluit vlees er in en op verzoek wordt er ook tomaten, komkommers en sla geserveerd. Men drinkt er ook boterthee bij, in grote koppen, echter dat krijg ik mijn keelgat echt niet in op deze vroege ochtend. De boterthee is niet alleen vet maar ook nog behoorlijk zout, men zegt dat dit goed tegen een kater is.
Ik had gelukkig nog wat droge koekjes bij me uit Nederland en maakte dat tot mijn ontbijt en dronk er een blikje cola bij. In de omgeving hebben we nog wat gewandeld en ontdekten een grote rots in de afbeelding van een reuzenschildpad, ook dit moest natuurlijk op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Na een korte rustpauze zijn we weer teruggekeerd op glibberige - en met ijs en sneeuw bedekte wegen naar Ulanbataar waar ik de rest van mijn verblijf geweest ben.
Mongolië is waarschijnlijk net zo koud in de winter als het noorden van Finland. Dus voor toeristen die wat anders willen dat het gewone, kom naar Mongolië, u zult er geen spijt van hebben.
Wanneer gaat U eens naar Mongolie?
Fred Vorstenbosch