Mongolie - eet smakelijk

Door: Smilingfred

Geplaatst op Oct 28, 2009

Fred Vorstenbosch in Mongolie - EET SMAKELIJK

LINKE SOEP.
Gedurende 1 van mijn toeristische missies naar Mongolië verbleef ik in een hotel in het centrum van Ulanbataar. In dit hotel was de aanvrager van deze missie te weten www.mongoliatourism.info, een Mongoolse touroperator die ik gedurende mijn bezoek van allerlei nuttige informatie voorzag. In het weekend gingen we naar zijn Kerr Tentenkamp, ergens gelegen tussen niets en nergens. Goed ingerichte Kerr Tenten, voorzien van 4 echte bedden, een kacheltje en een tafel met 4 stoelen waren gedurende 1 nacht mijn verblijf. We leerden paardrijden, boogschieten en te genieten van al het moois van de Mongoolse natuur.

In de loop van de middag liep ik langs de keukentent. Daar stond een aangelijnde bok naast een kampvuurtje met daarop een schaal met kokend water, rustig te grazen en te genieten van zijn maaltijd, sappig-, groen-, maar koud gras. Het viel me wel direct op dat in het vuur ook grote ronde stenen lagen heet te worden. Ik krabbelde de bok nog vriendschappelijk op zijn kop terwijl tegelijkertijd een man uit de keuken kwam met een hamer in zijn hand. Toen ik uitgekrabbeld was kwam de man met de hamer en sloeg de bok oerhard op zijn kop zodat deze door zijn 4 poten zeeg en ter aarde ging. Dood, morsdood, niets meer aan te doen. De poten van de bok waren wijd uitgespreid gegleden en de dode bok lag daar met een uitdrukking op zijn gezicht - big smile - of hij het leuk vond. Rond zijn bek een brede glimlach, althans daar leek het mij op. Overigens de bok had blauwe openstaande ogen. Daar lag hij dan zojuist neergeslagen, voor mijn benen.
Plotseling kwam er een oud vrouwtje naar de dode bok en begon direct met een groot mes zijn kont open te snijden. Ze greep met haar arm in de achterzijde van het lichaam van de dode bok en toverde de ingewanden, nog voorzien van het zojuist gegeten gras, triomfantelijk naar buiten. De nog warme ingewanden werden vervolgens in de schaal met kokend water gelegd om lekker te gaan gaarstoven voor de avond maaltijd zoals dat later bleek.
Toen het lichaam eenmaal leeg was gehaald, werden de hete stenen uit het vuur genomen en vervolgens via de achterzijde van de bok in zijn lichaam gedeponeerd. De achterpoten van de bok werden vervolgens met ijzerdraad kruislings aan elkaar gemaakt zodat de hete stenen de binnenzijde van het lichaam konden gaan verwarmen en er niet zomaar konden uitvallen gedurende het kookproces..

Zodra deze vrouw klaar was met haar werkzaamheden, kwam er een man met een benzinebrander en begon vervolgens de bok aan de buitenzijde van zijn lichaam te branden en te braden. Binnen een mum van tijd waren de haren van de bok geschroeid en kon het verder braden beginnen. Het braden is eigenlijk een soort van koken. Zoals u waarschijnlijk weet bestaat een lichaam voor circa 90 % uit vocht. De hete stenen in het lichaam koken met medewerking van het lichaamsvocht het vlees van de bok.
Hierbij worden geen kruiden toegevoegd.
Gedurende die avond was ik de Guest of Honour en dat heb ik geweten.
Degene die mij uitnodigde, te weten
Ik kreeg een ruime tafel aangemeten met veel wodka, salades, brood en Heineken bier. In een triomftocht werd door 4 man de geschroeide, gebraden en gekookte bok (met kop en al en nog steeds breed lachend met de blauwe ogen geopend) op een groot dienblad naar binnengebracht en plompverloren op mijn zijtafel gezet.
Omdat ik de eregast was was, was het mede mijn taak om de bok open te gaan snijden, niet mijn dagelijkse bezigheden, maar ja je wilt niet onbeleefd zijn. Toen eenmaal de buik van de bok geopend was, werden de nog warme stenen uit de buikholte van de bok gehaald en diegenen die de stenen als aandenken wensten te hebben, kregen er een of meer. De bok werd in kleine brokken gesneden en op een dienblad gelegd om het uit te gaan delen. Alvorens men ging uitdelen, werd mij nog gevraagd of ik eerst soep wilde hebben en dat wou ik wel. Lekker een soepje vooraf, dat kan nooit kwaad, dacht ik nog. Een van de koks nam vervolgens mijn lege drinkbeker en haalde deze door de openstaande buikruimte van de bok alwaar lichaamssappen, verhit door de toen ingebrachte stenen, als soep aan mijn werd aangeboden. Ik heb genoten(?) van deze boksoep en dacht er bij: Geef mij maar een bokbier, dat smaakt beslist beter. Zoals eerder gezegd: het vlees wordt puur bereid, dus zonder zout of specerijen. Of het lekker was. Wat zou U denken. Als ik dan echt onbeleefd zou zijn geweest had ik niets van de soep en niets van de bok genomen, echter ik was niet onbeleefd en nam mijn deel.
Gedurende de maaltijd was een optreden van een lokale folkloregroep en dat was beslist meer dan de moeite waard. Vaak zeer lenige personen konden bijna hun hele lichaam in kronkelende vormen samen vouwen. De muziek werd gelardeerd met allerlei typen van bastonen en keelklanken, prachtig om dit hier in deze tent te horen.
De avond werd voortgezet met Heineken bier en veel wodka. Heel laat, toen eenmaal de wodka op was, gingen allen naar hun Kerr tent. Inmiddels vroor het buiten en de kachel snorde er rustig op los in de tent zodat het toch warm bleef.

Fred Vorstenbosch