Een rondreis door Mongolië (deel 3)
Centraal Mongolië
Mongolië
Bartjroth
Een rondreis door Mongolië (deel 3)
Het was leuk om Martijn en Marie weer te zien en we spraken af dat we een stukje samen zouden reizen. Ondertussen bezochten we het Nadaam-festival in Mörön, één van de hoogtepunten van Mongolië als je het land in juli bezoekt. Gedurende de hele maand wordt dit sportieve festival gehouden in elk dorpje en elk stadje. In één plaats duurt het een dag of drie, en het bestaat uit drie onderdelen, namelijk worstelen, paardrijden en boogschieten. Maar voorafgaand aan de wedstrijden zijn er urenlange optochten van allerlei hoogwaardigheidsbekleders, voormalige toernooiwinnaars en weetikhetwat. Best aardig om te zien hoor, maar na een uur of 3 waren wij echt wel klaar om wat actie te zien. En die actie kwam er ook...soms. Het worstelen houdt over het algemeen in dat twee mannen een minuut of 10 tegen elkaar aanleunen en af en toe wat stapjes voor- of achteruit doen. Regelmatig gaan ze blijkbaar over de scheef want de scheidsrechter grijpt voortdurend in. Meestal begint een tiental koppeltjes tegelijk aan een wedstrijd. Het is dan zaak je te focussen op de worstelaars die een aanvallende stijl hebben. Dat zijn er niet zoveel, maar daar gebeurt tenminste iets. Als er twee verdedigende worstelaars tegen elkaar uitkomen, ontaardt dit meestal in een oeverloos geduw en getrek. Maar het blijft altijd vermakelijk de breedgeschouderde hangbuikmannen met turbodijen in hun wat mij betreft redelijk potsierlijke uitdossing te bekijken.
Op één of andere manier misten we het boogschieten, waarschijnlijk omdat we toen het stadionnetje verlaten hadden om het paardrijden te bekijken. Dit komt erop neer dat je een uur of wat wacht tot de ruiters in zicht komen. Nu kun je in Mongolië altijd heel ver kijken, dus je kunt nog steeds een kwartiertje of zo de aanstormende ruiters zien. Ik had m'n verrekijker bij me, en dacht ze op een gegeven moment in het vizier te hebben. Na een minuut of 10 moest ik vaststellen dat de bewegende stipjes niet echt veel dichterbij waren gekomen. Een paar Mongoliërs maakten me erop attent dat ik beter 45% graden de andere kant moest kijken, tenzij ik bovenmatig geïnteresseerd was in een kudde geiten op tien kilometer afstand. Vanuit dié windstreek doemden er inderdaad uiteindelijk wat ruiters op. Toen ze dichterbij kwamen, bleek dat dit kinderen waren van een jaar of 10 of jonger. Ik vroeg me af wanneer de wedstrijd voor volwassenen dan gehouden werd. Maar die was er niet want kinderen zijn lichter en dus sneller dan volwassenen. Dit was dus de hoofdwedstrijd.
Na het Nadaam-festival reden we met Martijn en Marie naar het zuiden via een kleine weg op de kaart. In de praktijk dus geen weg maar een spoor, en ook een redelijk ruige variant. De eerste dag wildkampeerden we bij een meertje waar we al snel visite kregen van twee oude mannetjes op een brommer. Ze kwamen aanrijden, remden en vielen om. Beide lagen onder de brommer en maakte niet de indruk bij machte te zijn om eronder vandaan te komen. De oorzaak was vrij duidelijk: ze waren volkomen beschonken. Ik besloot de brommer maar van ze af te trekken omdat het anders zo'n slordig gezicht was. Zodra ze hun evenwicht hervonden hadden, kwam er een fles sterke drank onder een jas vandaan. Wij hadden echter niet de behoefte aan dit drankgelag deel te nemen. De tactiek van het negeren zorgde ervoor dat ze na een half uur afdropen. De brommer zwenkte vervaarlijk maar wonderlijk genoeg vielen ze dit keer niet om (tot mijn lichte spijt).
De volgende dag zetten we koers naar een gerkamp bij het grotere Tsagaan-meer. Inmiddels was het een zeer vertrouwd gezicht om het zijspan van M&M voor ons uit te zien hobbelen. Ik verwonderde me erover dat ze met zo'n zijspan, overigens een door Martijn zelf uitgebouwde BMW-motor, allerlei zeer lastige hindernissen konden nemen. Met name een erg steil kilometerslang stuk waar veel grote keien lagen dat voor Sammy al moeilijk genoeg was. Maar het waren allebei ervaren motorrijders en ook hetzijspan zelf gaf geen krimp. Zoals gebruikelijk kwam er af en toe van de andere kant weer een toyota prius (of zo) met stoïcijns-kijkende Mongoliër voorbij. Ongelofelijk!
Foto's
