BEZOEK AAN IBAN LONGHOUSE BLOG 3
Sarawak
Maleisië
Pbroek
BEZOEK AAN IBAN LONGHOUSE BLOG 3
Kota Kinabali, vanmorgen om 6.45 uur vertrokken met Air Asia naar Kunching, waar we opgewacht werden door onze nieuwe gids voor de komende 4 dagen. Ze heet Nina, een alleraardigste chinese jonge vrouw, die op ons een relax te indruk maakte. Het eerste waar zij naar informeerde was of we al Orang oetangs gezien hadden, dat was nog niet het geval, dus stelde zij voor om een bezoekje aan Semangoh te brengen, waar we ongeveer met de voedertijd konden arriveren.Wij vonden dit erg leuk, omdat dit niet in ons progamma opgenomen was.We kregen uitgebreid de gelegenheid deze oerbeesten te fotograferen. Daarna volgde een urendurende rit het binnenland in tot we het eerste belangrijke plaatsje Serian aandeden. Hier hadden we de gelegenheid de locale markt te bezoeken, koffie te drinken,en waar Nina boodschappen moest doen voor het avondeten, ze verklapte dat zij voor ons ging koken. !Daarna vervolgden wij onze rit naar Lemanak,maar plotseling remde ze in de middle of nowhere omdat ze ons wat wilde laten zien. Langs de weg groeiden diverse bekerplantjes , van mini-mini tot hele grote planten,al deze planten binnen een straal van een tiental meters,overigens groeien deze planten alleen op uitgemergelde grond, reuze interesant, en leuk voor de foto's.
Na vijf uur rijden kwamen we bij de Lemanak rivier aan,waar we moesten overstappen in de befaamde Longtailboot,die ons via het indrukwekkende rivierenstelsel verder het binnenland in moest brengen tot aan de border van de Kalimantan.
Het water was niet zo hoog in de rivier,waardoor we van links naar rechts moesten laveren, daarvoor hadden we een loods aan boord,een Iban vrouw, die steeds naar links of rechts wees,en de bootsman gehoorzaam de trouw.
Eenmaal aangekomen werden we door onze Iban gastvrouw met een gong afgehaald,al trommelend ter aankondiging werden we het longhouse ingeleid,waar de schoenen meteen uit moesten ! In zo'n longhouse wonen zeker 20 families direct naast elkaar, en lopen ook zomaar bij elkaar naar binnen. Voor de woningen loopt over de gehele lengte een gang van 3,5 mtr breed, deze gang is helemaal met gevlochten matten dicht gelegd,hier speelt het hele sociale leven zich af.
De grote kannen met thee en koffie werden klaar gezet, en we hebben gezellig in een rondje thee of koffie gedronken in kleermakerszit, we waren bij een familie uitgenodigd,en bij hen zouden we ook de nacht doorbrengen.
Later op de middag ging Nina alvast het eten verzorgen,terwijl wij ons konden verdiepen in het dagelijkse leven van de Iban,
Toen Nina gereed was stond er een rij pannen en schalen op de grond met een rij borden, ze had zich behoorlijk uitgesloofd
er waren allerlei gerechten kip,veel soorten groenten en rijst en heerlijke satés, ook de buren kwamen om de hoek kijken,
om weer met volle borden te vertrekken, een geweldige belevenis. Na het eten hurkten alle families op de gang neer, bij ons werden de muziekinstrumenten neergezet, het oude omaatje zat met haar bamboe stokken op een soort Gamallan te rammelen
De aan ons voorgestelde Jerry zal met zijn dochter de dans uitvoeren, en natuurlijk moesten wij er ook aan geloven.
Intussen werd er rijkelijk rijstwijn geschonken,en kado's uitgewisseld, we hadden s middags voor zo'n 150 kinderen allerlei lekkers gekocht, voor ieder kind werd er op de grond een hoopje gelegd,wat ze later kwamen ophalen, Groot feest !
Om 24 uur konden we onze matras die in de kamer op de grond lag opzoeken, gelukkig hadden ze er wel een klamboe omheen gehangen, maar van slapen zou niets komen,want even later barstte er een zeer zware onweersbui los.Het was zo hevig dat de houten deuren rammelden in hun kozijnen, en we zullen het maar niet hebben over het geluid van de regen op het golfplaten dak. De ene bui volgde de andere op en iedereen was de hele nacht in touw om de longtailboten op de sterk aanzwellende rivier te verleggen zodat ze niet kapot konden slaan. Ze liepen steeds met hun zaklantaarn door de kamer.
Zo werd even later een grote TV schotel naar binnengeschoven, die schijnbaar vol geregend was. Er was nog geen electra, maar wel een generator. `S morgens had Nina al weer een geweldig ontbijt gemaakt,en na een koude douche voelden we ons weer fris na een nacht zonder slaap. Na het ontbijt werden door enkele jongemannen nog hanen gevechten geshowd,en moest ik mijn handigheid op de blaaspijp tonen. Hier wordt nog steeds mee gejaagd. Nadat zij het eenmaal voorgedaan hadden was ik aan de beurt. Die pijp is zo'n 2 mtr lang , en je moet hem met beide handen op de eerste 30 cm vasthouden.Dat valt niet mee. Het bord met de roos stond wel 10 mtr van me vandaan,dus ga er maar aanstaan. Toch schoot ik de tweede maal in de roos,waarbij de Ibans van verbazing van hun stoeltje lazerden. Ik werd meteen uitgenodigd om met hen op jacht te gaan,alsof het me een tweede maal zou lukken.Daar heb ik maar voor bedankt, want een heldenrol ligt me niet zo !Het was voor ons onvergetelijk om bij deze vriendelijke mensen te mogen logeren.
Foto's
