BEZOEK PENAMBAWAN / SULAMAN LAKE BLOG 4
Sabah
Maleisië
Pbroek
BEZOEK PENAMBAWAN / SULAMAN LAKE BLOG 4
Zondag. Vandaag gaan we een bezoek brengen aan het vissersdorp Penambawan aan het Sulaman Lake. We rijden met Olaf via Tuaran naar het noorden en komen aan bij het plaatsje Sirian,waar we overstappen in een mooie authentiek hand-vervaardigde boot,die alleen op dit meer varen en die ons naar een vissersdorpje zal brengen die uitsluitend uit Bajou bevolking bestaat. Ze leven heel primitief, geen electra en geen waterleiding. We zagen een bootje met jerrycans rondvaren tussen de huizen op palen om het water te distribueren. Schijnbaar was het ook wasdag, want elke bewoner had wel een lijntje met kleurige was hangen. Vandaag hadden we een speciale missie, want Olaf had foto's opgestuurd gekregen,die we bij de gefotografeerde mensen zouden gaan bezorgen. Iederéén bemoeide zich er mee, waar de betreffende persoon wel zou kunnen uithangen. Normaliter zijn de meeste vrouwen en mannen heel schuw om op de foto te gaan, maar nu ze de resultaten geleverd kregen, was het ijs gebroken, en wilden er wel meer op de foto, vooral de jeugd had er veel plezier in. Sommige oudjes barstten in schaterlachen uit bij het zien van hun beeltenis.
Ook hebben we een bezoek gebracht aan het project van Olaf,nl. een nieuw te bouwen schoollokaal, waarvan de palen inmiddels in de grond zitten, zodat ze met de opbouw kunnen beginnen. Het was wel oppassen op de plankiers omdat er wel eens een plankje ontbrak,of waar iemand doorheen gezakt was. Omdat hier geen weg naar toe gaat,dus alles per bootje vervoerd wordt, is dit dorpje heel authentiek gebleven.Hier komen zelden toeristen,alsof de tijd heeft stil gestaan.
Toch waren de mensen allervriendelijkst, omdat Olaf daar vanwege zijn project bekend is. Olaf heeft daar voor zichzelf reeds een bootje in hun speciale stijl laten bouwen en laten schilderen in hun specifieke kleuren. Nu gaf hij weer een opdracht om roeiriemen voor hem te vervaardigen, want op houtbewerkings gebied zijn het kunstenaars.
Voor de kinderen was er een winkeltje met snoepjes en kaakjes, voor de rest leven de mensen in hoofdzaak van vis en krab,niet een zeekrab, maar een soort dat wij nog nooit gezien hadden, ongeveer 35 cm groot. Het leek meer op een rog.Deze hingen meestal aan een lijntje te drogen.Ook op de markten zie je veel gedroogde vis, want die zijn daardoor langer houdbaar. Maar ondanks het primitieve leven zie je ook hier de meeste mensen met een mobieltje rondlopen.
Voor ons een onvergetelijke dag !
Foto's
