Oerang Oetang

Door: Ingevalk

Geplaatst op Mar 31, 2009

Dinsdagochtend in alle vroegte naar de luchthaven van Kuala Lumpur. Die nacht had het flink geonweerd en hevig geregend. de regens was trouwens nog steeds niet helemaal weg. hopelijk is het op oost Maleisie beter! Helaas op de luchthaven hoorden we dat we 50 minuten vertraging hadden. mmm, daar valt mee te leven. en met al die leuke winkels en een Starbucks binnen handbereik zelfs niks aan de hand. Nou forget it, dat is voor internationale vluchten (de gates die alleen met het treintje te bereiken zijn). wij vliegen nationaal en dan moet je in het hoofdgebouw blijven.en da's andere koek; niks an. Maar ook aan dit wachten kwam een eind en met een uur en driekwartier waren we aan de andere kant. snel een taksi geregeld en op naar het Hilton. Omdat we met z'n zessen zijn en evenzoveel koffers hebben we telkens een busje nodig of twee taxi's. Dit keer een halfgare limo (wel lekker benen languit) en een nieuwe Proton (HET merk auto in Maleisie). Na een halfuurtje waren we bij het hotel en konden we direct naar de kamer. Even opfrissen zodat we een rondje rond de stad konden gaan lopen. Het hotel biedt direct uitzicht op de rivier en zeker 's avonds is dat een leuk gezicht. We zijn richting de main market gelopen waren de visgueren je al tegemoet kwamen. grote stapels met groente en fruit dat ik allemaal niet direct thuis kon brengen. en langs de vis zijn we heel hard doorgelopen. Dwars door een grote chinese wijk met diverse chinese tempels. 's avonds werd daar een opvoering gedaan. Niet echt leuk om aan te horen. maar ik geloof dat al het publiek dat was toegestroomd het zeer vermakelijk vond. De reisagent van eht hotel had ons een brochure gegeven van alle dingen die in de directe omgeving te doen waren (en uiteraard bij hem te boeken). Een van die excursies was een opvang voor oerang oetangs (Seminggoh) in het woud een halfuur buiten Kuching. En omdat de reisagent er niet meer was hebben we dit zelf geregeld bij een taxichauffeur. Die wist ons ook te vertellen dat de toegang tot de opvang 3ringit kost (deel door vier en je hebt de toegangsprijs in euro's). Een leuke prijs gemaakt voor de heen en terugreis en even een tijd afgesproken. Op tijd want voedertijd is om 9.00u. En in tegenstelling tot Sepilok mag je hier ook maar een uur blijven en moet je dan weer vertrekken. De oerang oetangs die daar zitten zijn verlaten door hun moeder, verdwaald of bevrijd bij mensen die ze als huisdier hielden. Het is bij al deze beesten de bedoeling dat zij weer terug geplaatst kunnen worden in de natuur. We waren overduidelijk niet de enigen die kant op. Drie bussen vol en nog een paar mensen die ook met een taxi kwamen. We liepen een pad af het oerwoud in. Na ongeveer 300meter was er een touw gespannen waarachter iedereen kon staan. en even verderop een soort vlonder op palen waar iemand al klaar stond met fruit, kokosnoten en kommen melk. hij maakte geluiden waaruit de oerang oetang vast kon opmaken dat het etenstijd was. iedereen was doostil en wachtte wat er ging komen. Niks! na een kwartier ging de ranger achter hem een pad af en zijn geroep klonk steeds verder weg. Op de vlonder gebeurde nog steeds niks. mensen begonnen zich ook te roeren. de doodse stilte was weg. En was het eerst nog fluisteren na een half uur konden ze dat geen eens meer opbrengen. Plukjes mensen vertrokken. Dat ruimt lekker op. maar kennelijk niet voldoende, want geen aap te bekennen. Jeroen opperde dat het misschien al een paar dagen zo was, maar dat ze dat gewoon niet zeggen. Na verloop van tijd dook de ranger achter ons op. Ik ben toen even gaan vragen hoe lang het geleden was dat er apen gekomen waren om te eten. "it was weeks ago". mmmm de kans dat ze nu dan wel zouden opduiken was tot nul gereduceerd. bijzonder jammer. maar volgens de ranger moesten we daar eigenlijk blij om zijn, omdat dat betekende dat ze voldoende te eten hadden in het woud en de mens niet nodig had om te overleven. nou ja dat hou je dan maar in je achterhoofd. maar jammer is het wel. Hopelijk hebben we meer geluk in Sepilok...

Morgen vertrekken we weer uit Kuching en gaan we op weg naar Batang Ai. Een auto tocht van 5 uur en dan nog een half uur met de boot. Daar gaan we dan op bezoek bij de Ibans in de Longhouses (drank en sigaretten mee).