In een achtbaan...
Kuala Lumpur
Maleisië
Jeuser
In een achtbaan...
Onze reis begint in Kuching Maleisie, Borneo en zal eindigen op Langkawi. De eerste dagen gaan als een treinvaart voorbij. Ik heb voor alle indrukken nog geen plekje gevonden en ik moet moeite doen om alles te relativeren. Het is net een achtbaan. Een tip die ik mensen dan ook wil meegeven is, laat alles op je inwerken en probeer, wanneer je bijvoorbeeld ’s avonds in je hotel ben, alles te relativeren en op je in te laten werken. Waarschijnlijk heb je het vaker gehoord, maar doe het alsjeblieft.
Net bekomen van de eerste dagen vliegen we naar Kuala Lumpur. Ik had me voorgenomen op momenten dat het kan alvast wat dingen op te schrijven, gebeurtenissen, indrukken, maar die momenten zijn er niet. Misschien moet ik het anders zeggen, die momenten zijn er voor mij niet. Alles wat ik zie is nieuw, bij alles wat ik zie denk ik, wauwww! Bij alles wat ik zie denk ik; ‘Foto maken’ om dan nog maar niet te denken aan alles wat nog komen gaat.
We landen op Kuala Lumpur. Wat een contrast met Kuching en de Iban stammen. Werkelijk het tegenover gestelde! Wat een drukte en wat een gave gebouwen. Na een rustige middag trek ik me terug op de kamer en zoek ik wat foto’s uit. Ik maak wat korte verslagen en we bedenken wat we de volgende dag zullen gaan doen. Plattegrond wordt gepakt, de markeerstift lag al klaar en beginnen maar, nauwelijks besef van de tijd. Het gaat zo snel..
De volgende morgen trekken we Kuala Lumpur in, opzoek naar de Petronas Towers. De drukte valt me enigszins mee, misschien omdat ik de stad gewend ben? De Petronas Towers worden gemakkelijk gevonden en we vertrekken weer (ze waren overigens super vet). Mijn wederhelft vind het wel tijd voor wat shoppen. Nou.. dat heb ik geweten. In Kuala Lumpur weten ze daar wel raad mee. Ik kijk nog even snel op mijn horloge en ik zei in mezelf; ‘ooh, 17.45! Nog een kwartier en dan zullen ze wel sluiten’. Dan hoor ik naast me:’Beter dat de winkels hier tot ’s avonds laat open zijn’. Heel even begon ik aan mezelf te twijfelen of ik dit dacht, of daadwerkelijk uitsprak. Laten we het er maar op houden dat ik het hard op dacht..
De eerste dagen vliegen voorbij, het rare is alleen dat shoppen wel een eeuwigheid lijkt te duren. Tot het moment dat we aankomen bij Berjaya Times Square. Een ongelooflijk grote shopping mall. We kijken onze ogen uit! Helaas is deze shopping mall niet gebouwd voor mensen met hoogtevrees zoals ik. De roltrappen volgen elkaar naar een hoogte van meer dan 100 meter. Niets voor mij.. Maar ik raad iedereen aan om hier zeker naar toe te gaan!
Maar dan.. een achtbaan op de 3e verdieping. Meen je dat nou? Het is geen grap. De visuele achtbaan, typerend voor deze vakantie, nu in werkelijkheid enkele meters boven ons. We kunnen het niet laten een ritje te maken. De achtbaan baant zich een weg over meerdere niveau’s. Wat een adrenaline komt er in ons naar boven..
’s Avonds wanneer ik mijn bed op lig, probeer ik alles weer een plekje te geven. Wat hebben we vandaag nu allemaal gedaan. Teveel om op te noemen. De werkelijkheid onderscheiden van de fantasie is op dat moment erg moeilijk, want de hele vakantie heb ik al het gevoel dat ik in een achtbaan zit.
Foto's
