Straatkunst, noedels en villa's van weleer
Georgetown
Maleisië
Sgtravel
Straatkunst, noedels en villa's van weleer
Met de Penang bridge in zicht rij ik met de bus het gelijknamige eiland op, hier heb ik ruim 5 uur in gezeten vanuit Kuala Lumpur. Gelukkig was ik niet enigste backpacker aanboord en heb ik de tijd kunnen vol praten met andere reizigers welke toevallig allemaal in de zelfde straat verblijven in Georgetown.
Net over de brug komt de bus aan bij zijn eindpunt, Sungei Nibong busstation. Anders dan je zou verwachten ligt dit station niet in de stad, maar ruim 15 km daar buiten ondanks dat de bestemming toch echt Georgetown was. Om in de stad te komen zijn er twee mogelijkheden, of de locale bus welke nog een half uur op zich laat wachten of de taxi. Ik besluit met nog drie andere reizigers een taxi te delen, een half uur later staan we voor love lane . Deze straat in het hart van Chinatown herbergt verreweg de meeste hostels, ik verblijf de komende nachten in het 80’s Guesthouse. Deze heeft zijn intrek genomen in een 100 jaar oud winkelpand, vele details hiervan zijn nog zichtbaar. Omdat het pas is gerenoveerd zijn de kamers voor hostelbegrippen erg ruim en schoon, en zijn er mooie gemeenschappelijke ruimtes.
Ik heb met nog twee andere reizigers afgesproken om wat te gaan eten bij de straatstalletjes, iets waar deze stad beroemd om is geworden. Op nog geen 5 minuten lopen hebben we al een ruime keuze aan diverse gerechten en snacks, welke doormiddel van een plaatjesmenu worden weergegeven. Elk stalletjes heeft zijn eigen specialiteit, het is dan ook de bedoeling dat je bij verschillende stalhouders een drankje en een gerecht besteld. Hierna kun je achter de kraampjes op een provisorisch terrasje plaatsnemen, waarna de loopjongens niet veel later je bestelling komen brengen. Ik ga deze avond voor de noedels met wat vlees en dumplings dat samen met een verse vruchtensap prima smaakt.
De volgende ochtend ga ik het oude centrum verkennen, samen met een reiziger die ik heb ontmoet op de bus. Aan bezienswaardigheden hebben ze hier geen tekort, mede door de vele Chinese handelaren die hier ruim honderd jaar geleden schitterende villa’s hebben achtergelaten. Ook aan tempels en moskeeën is hier geen gebrek, de mooiste is toch wel de Masjid kapitan kiling. Gebouwd in 1801 door handelaren van de East India trade company, de bouwstijl is dan ook duidelijk te vergelijken met Jama Masjid moskee in New Deli. De koepels steken ruim boven de andere gebouwen in de omgeving uit en doormiddel van een tour kun je ook het interieur bekijken. In dit gedeelte van de stad zijn ook vele kunstwerken van de Litouwse kunstenaar Ernest Zacharevic te bewonderen, deze heeft in 2012 vele muren van oude koopmanshuizen voorzien van schilderingen waarvan sommige in combinatie met alledaagse gebruiksvoorwerpen. Nu kun je deze met een wandeltour bekijken, maar ik besluit lekker door de straten te gaan slenteren en me te laten verrassen door de kunstwerken die ik tegenkom. De meest bekende is toch wel “de kinderen op de fiets “, vele toeristen willen dan ook met deze fiets op de foto het duurt dan ook even voor ik een foto kan maken die vrij is van mensen.
Een bezoek aan de Mansion’s van Georgetown is een must en de eerste die ik bezoek is Pinang Peranankan , het voormalig woonhuis van Chung Keng Quee. Welke op 20 jarige leeftijd door zijn moeder naar Maleisië werd gestuurd om zijn vader te zoeken, deze was daar aan het werk om zo een inkomen te genereren voor zijn familie in China. Aangekomen zag hij dat zijn vader een groot imperium van bedrijven had opgezet, zelf besloot hij hier te blijven en te starten in de mijnbouw. Hiermee werd hij één van de rijkste mensen in Pinang, die rijkdom is dan ook terug te vinden in dit schitterende huis wat nu een museum is. De vele kamers zijn zo ingericht alsof er sinds 1890 niet veel is veranderd . Het vele bladgoud en mooie houtsnijwerk geven de rijkdom van deze man goed weer, de vele vitrines zijn gevuld met gebruiksvoorwerpen, kleding en servies waardoor je ook een goede kijk hebt op het alledaagse leven uit deze tijd.
Het volgende huis dat ik bezoek is ook gelijk het bekendste in de stad “Cheong Fatt Tze mansion” , in tegenstelling tot de vorige villa is hier geen museum in gevestigd. Het huis doet nu dienst als Boetiek hotel en deze enigste manier om een glimp op te vangen van het interieur, is doormiddel van een tour (tenzij je hier overnacht). Cheong Fatt Tze vertrok uit China in 1856 toen er een burgeroorlog uitbrak en belande in Jakarta als waterdrager, niet veel later had hij zijn eigen winkeltje welke hij snel uitbreide met de handel in koffie, thee en rubber. In 1886 breide hij dit nog verder uit naar Maleisië en belande op het eiland Pinang, waar hij deze villa liet bouwen. Aan de buitenkant ziet het er al schitterend uit met mozaïek en Chinese ornamenten, ondanks zijn huidige functie zijn ook binnen vele details bewaard gebleven. Maar omdat het een hotel is krijg je tijdens de tour van een uur maar een beperkt gedeelte hiervan te zien, het verhaal gaat dan ook vooral over de geschiedenis van het huis. Ondanks dat is het toch zeer de moeite waard en vertrek ik met een voldaan gevoel.
Inmiddels is het weer etenstijd en zoeken we de stalletjes van gisteren op, de vrouw van de vruchtensappen herkend ons nog en raad toch vooral aan om bij haar weer een drankje te bestellen. Ook dit keer ga ik weer voor de noedels, maar nu voor de brede variant met sojasaus. We besluiten de avond bij Mike’s place een gezellig café waar we nog een drankje nemen en genieten van de live muziek, deze dag in Georgetown kon niet beter worden afgesloten!!!
Foto's
